سخن روز شماره ۳
۱۳ خرداد ۱۴۰۰، سه مه ۲۰۲۱
آخرین عکسی که از آقای رئیسی در یک نشریه دیدم، چندین ورق کاغذ لوله شده در دست راست داشت که به چماقی نیز می ماند. گیریم کاغذ است و بنا دارد نظر و مواضع دولت کنونی را مطرح سازد!؟
حزب توده ایران برخلاف طبقات حاکم، نظر و موضع خود را باصراحت و با صدای رسا با توده ها در میان می‌گذارد و برای آن‌ها جای تردید در مضمون نظرات خود باقی نمی گذارد. برای نمونه حزب توده ایران معتقد است که بدون یک برنامه مستقل اقتصادی برای اقتصاد ملی نمی‌توان به توسعه و رشد اقتصادی- اجتماعی در ایران دست یافت.
از این رو تنظیم یک برنامه دقیق برای رشد و توسعه ی اقتصاد در سطح و در عمق برای کشور ضروری است. باید روشن ساخت که نیازهای روزانه و میان مدتی مردم چیست. چگونه باید به آن پاسخ داد؟ استراتژی رشد و توسعه باید با توجه به نیازهای عمومی و دراز مدت در دوران نبرد برای تبدیل جهان یک قطبی به چند قطبی به ثمر برساند.
هدف گیری چنین سیاست اقتصادی باید خروج از سیستم سرمایه داری را دنبال کند. لذا آن‌هایی که دل به رشد غیرسرمایه داری بسته اند که گویا باید هنگام کمک همه جانبه کشورهای قوی سوسیالیستی عملی گردد، به طور عمل مبارزه برای سوسیالیسم را تعطیل کرده اند.
درود بر فرهاد عزیز درمورد ایران سرمایه داری انگلی در حاکمیت است لذا سمت گیری سوسیالیستی با حاکمیت نیروهای دمکرات می‌تواند راه رشد غیر سرمایه داری را باکمک جمهوری مردم چین دنبال کند چنین بعید هم نیست. بدرود
باسلام ودرود به فرهاد وسیامک عزیز ودیگر رفقای توده ای.
رفقا من با نظر رفیق کارگر محسن موافقم وفکر میکنم که چنین برنامه اقتصادی را که رفیق فرهاد مطرح می نمایند را می‌توان، از طریق مبارزات آگاهانه، حق طلبانه، افشاگرانه، واصلاح جویانه طبقه کارگر ودیگر اقشار محروم جامعه به دمکرات های انقلابی درون حاکمیت (درصورت وجود) تحمیل ومبارزات آنان را جهت دار و رادیکال تر نمود. دراین مسیر نقش و اتحاد جریانهای چپ لازم وضروری و تعیین کننده است.