منبع: پراودا
در حالی که حزب کمونیست فدراسیون روسیه (KPRF) بر لزوم بازگشت به سیستم آموزشی باکیفیت، در دسترس و رایگان شوروی تأکید می‌کند، نمایندگان حزب حاکم “روسیه واحد” دیدگاه‌های متفاوتی ارائه می‌دهند. “والنتینا ماتویینکو”، رئیس شورای فدراسیون، اخیراً پیشنهاد کرد که تعداد دانشجویان در دانشگاه‌های بزرگ مانند مسکو و سن‌پترزبورگ کاهش یابد و تنها افرادی که در رشته‌های مورد نیاز کشور تحصیل می‌کنند، پذیرش شوند. او همچنین پیشنهاد کرد که سایر دانشجویان در شهرهای خود تحصیل کنند.
این ایده‌ها با انتقاداتی مواجه شده‌اند، زیرا به نظر می‌رسد این رویکرد به تبعیض آموزشی دامن می‌زند. در حال حاضر، فرزندان نخبگان که عمدتاً در پایتخت متمرکز هستند، از آموزش کلاسیک حضوری بهره‌مند می‌شوند، در حالی که دیگران به آموزش‌های دیجیتال و از راه دور محدود می‌شوند. این رویکرد ممکن است به کاهش فرصت‌های آموزشی برای جوانان مناطق محروم منجر شود.
در مقابل، سیستم آموزشی شوروی نمونه‌های درخشانی از فرصت‌های برابر را ارائه می‌داد. بسیاری از دانشمندان و مهندسان برجسته شوروی، مانند “ایگور کورچاتوف” (پدر انرژی هسته‌ای شوروی) و “سرگئی کورولف” (مهندس فضایی مشهور)، از مناطق دورافتاده به دانشگاه‌های معتبر مسکو راه یافتند و نقش کلیدی در پیشرفت علمی و صنعتی کشور ایفا کردند. این سیستم آموزشی نه تنها به عدالت اجتماعی کمک کرد، بلکه شوروی را به یکی از قدرت‌های پیشرو در فضا، هوانوردی و علوم هسته‌ای تبدیل کرد. اما در نظام‌های طبقاتی، بسیاری از این استعدادها هرگز فرصت شکوفایی نمی‌یابند.
با این حال، به نظر می‌رسد حاکمان فعلی روسیه ترجیح می‌دهند با محدود کردن دسترسی به آموزش عالی، هزینه‌ها را کاهش دهند. این رویکرد ممکن است در کوتاه‌مدت صرفه‌جویی مالی ایجاد کند، اما در بلندمدت به کاهش کیفیت نیروی کار و تضعیف توان علمی کشور منجر خواهد شد.