در حال حاضر، در حالی که ایالات متحده به احیای سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران ادامه می‌دهد، جمهوری اسلامی و آمریکا به دلیل شرایط در حال تغییر در داخل ایران و فشارهای جهانی بیش از پیش به دنبال سازش می روند. یکی از عواملی که این احتمال را تقویت می‌کند، جنبش‌های انقلابی و نارضایتی گسترده مردم است که به‌ویژه در سال‌های اخیر شدت یافته است. اعتراضات مردمی، بحران‌های اقتصادی و اجتماعی، و فشارهای بین‌المللی ناشی از تحریم‌ها موجب شده تا جمهوری اسلامی در تلاش باشد تا به‌دنبال راه‌حل‌های دیپلماتیک باشد، هرچند که این اقدام‌ها هنوز در قالب رویکردهایی که بر اساس عزت، حکمت و مصلحت عمل کنند، محدود شده‌اند.
در همین راستا، جمهوری اسلامی اعلام کرده که به یافتن راهکارهای دیپلماتیک برای رفع تحریم‌ها و بهبود وضعیت اقتصادی ملت خود متعهد است. این تغییر در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ناشی از ترس از گسترش نارضایتی‌های داخلی است که در صورت تداوم تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی، ممکن است به بحران‌های بزرگ‌تری منجر شود. همچنین، ادامه وضعیت موجود می‌تواند به تضعیف مشروعیت داخلی حکومت منجر گردد و مردم را دوباره به خیابانها بکشاند.
فشارهای داخلی و بین‌المللی ممکن است جمهوری اسلامی را مجبور کند که در مذاکرات جدید با ایالات متحده از موضعی کمتر چالش‌برانگیز وارد شود و امتیازات بیشتری به امریکا بدهد. در چنین شرایطی، ممکن است جمهوری و اسلامی به دنبال توافقی باشد که منافع نظام را تأمین کند و زندگی انگلی آنرا چندسالی دیگر اضافه کند.
در نهایت، جمهوری اسلامی همواره نشان داده است که برای جلوگیری از شورشهای داخلی آماده هر سازشی با دیگران است.دشمن مشترک امریکا و جمهوری اسلامی همانا مردم میهن ما هستند که خواهان استقلال- آزادی و عدالت اجتماعی هستند.