ساتنام سینگ مهاجر سی و یک ساله دو روز پس از قطع دستش و شکستگی پاهایش در یک تصادف غم انگیز در بیمارستانی رومی درگذشت. او همراه با همسرش سونی از سال 2021 بدون قرارداد روی یک ماشین کشاورزی در مزرعه ای در پنجاه مایلی جنوب رم که در آن شبکه های جنایتکار به طور سیستماتیک از کار هزاران مهاجر از پنجاب، هند بهره برداری می کنند، کار می کرد و خربزه را فقط با 4 یورو در ساعت می کاشت.
در زمان حادثه، ساتنام دوازده ساعت کار کرده بود. هنگامی که دستگاه بدن او را مثله کرد، مالک ایتالیایی مانع از تماس با آمبولانس شد. در عوض، مالک به جای اینکه فورا آنها را به بیمارستان ببرد، ساتنام بیهوش و همسرش را کیلومترها در وانت خود راند و تکه های بازوی بریده ساتنام را در یک جعبه میوه در پشت خانه انداخت و آنها را از وانت پیاده کرد و خودش فرار کرد.
غیرانسانی بودن اقدامات او که وحشت گسترده ای را برانگیخت، یک استثنا نیست. کارگران مهاجر در بخش کشاورزی ایتالیا به شدت استثمار میشوند . ولی مشکل فقط چند کارفرمای شرور و واسطه های حریص و بی رحم نیست. داستان پیچیده تری در پشت بازار کار ایتالیا پنهان شده است. سیاست سخت مهاجرتی ایتالیا علیه مهاجران غیر اتحادیه اروپا (EU) که قصد کار و اقامت در این کشور را دارند، در واقع مهاجرت را متوقف نمی کند، بلکه کسانی را که به ایتالیا می رسند و می مانند آسیب پذیر و قابل استثمار نگه می دارد و قدرت نامتناسبی به کارفرمایان و واسطه ها می دهد.
در سالهای 2000 کاپورالاتو (Caporalato) نوعی واسطه گری و استثمار غیرقانونی کارگران مهاجر در بخش کشاورزی در ایتالیا رواج یافت. متقاضیان 10000 تا 20000 یورو را به کاپورالی می پردازند که قرارداد را ترتیب می دهد.