افسانه دموکراسی در اسراییل، داستان خودساختهی امپریالیسم و بورژوازی صهیونیسم برای سرکوب خلق فلسطین و دیگر خلقهای خاورمیانه است.
دموکراسی به فرمانروایی قانون بستگی دارد و فرمانروایی قانون به برابری مدنی و همچنین دولت برای همه ی مردم نیازمند است. دولت باید برای همه ی شهروندانش کار کند. در اسرائیل، تنها بخشی از “مردم” یهودی از شهروندان هستند. وقتی حاکمیت از قانون هم چون ابزاری برای سرکوب دیگران سود می جوید، فرمانروایی قانون به پوسته ای تهی دگرگون می شود که حقوق انسانی و مدنی همه – فلسطینی ها، یهودیان، اقلیت ها را در خطر می اندازد.
اکونومیست در سال ۲۰۱۹، که ۱۶۷ کشور را بر پایه پنج سنجه دموکراتیک ((1) فرآیند انتخابات/حزب گرایی. (2) کارکرد دولت؛ (3) کنش سیاسی مردم؛ (4) فرهنگ سیاسی؛ (5) آزادی های مدنی) رتبه بندی کرد به این نتیجه رسید که اسرائیل دارای یک «دموکراسی معیوب» است.
کشور اسراییل فرسنگها از یک دموکراسی راستین به دور است. در درون مرزهای اسراییل زنان اسراییلی، زنان کارگر مهمان، و اسراییلیهای فلسطینیتبار به شیوههای آشکاری زیر ستم زندگی میکنند و از حقوق برابر با مردان یهودی برخوردار نیستند. قوه مقننه تنیدگی شگفتانگیزی با قوه مجریه دارد و استقلال قوه قضایه در برابر این دو قوه هر روز کمتر میشود. دستگاه سیاسی و اقتصادی اسراییل بسیار آلوده هست و حتا دو نخست وزیر پیشین و یک رییس جمهوری پیشین به دلیل آلودگیهای گوناگون بازجویی، بازخواست و یا به زندان فرستاده شدهاند.
افزون بر این، ما با بررسی دادههای فراوان نشان دادهایم که رژیم اسراییل یک رژیم واپسگرای مذهبی است که فلسطینیهای کرانه باختری و غزه را بدون هیچ پاسخگویی مانند آب خوردن میکشد و به سکولارهای اسراییلی نیز ستم و حقوق شهروندی آنها را پایمال می کند.
دیدگاهتان را بنویسید