سخن روز شماره: ۹۱ (۱ دی ۱٣۹۷)
1- امپریالیسم آمریکا در شمال کشور مستقل سوریه 25 پایگاه نظامی برپا نکرده است، تا سپس بی سروصدا سربازان خود را از آنجا خارج سازد و راهی خانه گردد. کسی که به این سناریو باور کند، استراتژی تنظیم شده توسط برژنسکی را نمی‌شناسد و یا فراموش کرده است. لذا باید دید چه بازی ای در پشت اظهارات ترامپ پنهان است.
2- آنچه که اما نزد برخی نیروهای خلق کرد در شمال سوریه با این پندار آغاز شد که خلق های می‌توانند با امپریالیسم آمریکا به توافق هایی برسند و «در همکاری‌های تاکتیکی» با این امپریالیسم هار به هدف‌های ملی و خلقی خود دست یابند، که بخش‌هایی از نیروهای ترقی خواه کرد در شمال سوریه پنداشتند، با اعلام ترامپ و دولت آمریکا برای خروج نظامیان خود از پایگاه هایش، همانند حبابی توخالی ترکید. ناله ی این نیروها باید بیش از آنکه از وعده شکنی امپریالیسم آمریکا باشد، تا از ناتوانی خود برای تحلیلی مارکسیستی از واقعیت سیاست امپریالیستی در منطقه و جهان.
متأسفانه نیروهای مترقی کرد در شمال سوریه به توصیه ی عبداله اوچلان پایبندی نشان ندادند. او خواستارآن است که خلق کرد در هر کشوری که زندگی می کند، در ساختار دمکراتیک فدرال در همان کشور به بازسازی حقوق ملی خود بپردازد.
تنها سیاست منطقی در تأیید این توصیه، کوشش برای یافتن استراتژی و تاکتیک مشترک با دولت سوریه و در همکاری با دولت روسیه می بوده است و نه «در همکاری تاکتیکی» با امپریالیسم که پنداشتند. همکاری ای که به ابزار کمک به ایجاد 25 پایگاه نظامی امپرلیسم در شمال سوریه شد.
بازگشت به چنین سیاست منطقی و ترقی خواهانه در همکاری با مدافعان واقعی استقلال سوریه هنوز هم دیر نیست. باید در ارتباط با نیروهای دولت بشار اسد و با دولت روسیه به سیاست ملی و دمکراتیک واقعی بازگشت.
3- دشمنی دولت ایران با حقوق قانونی ملی خلق کرد سوریه که در ابراز نزدیکی به سیاست کردستیز اردوغان انجام می‌شود نشانی دیگر از ناتوانی دولت روحانی و کلیت حاکمیت نظام سرمایه داری وابسته به اقتصاد امپریالیستی در ایران است. تنها سیاست ممکن ملی برای ایران نیز یافتن زبان مشترک با خلق های خود است. به چنین سیاستی نمی‌توان با ترکیه ی اردوغان دست یافت که به عنوان عضو ناتو سیاستی در تحکیم منافع امپریالیسم در جهان ایفا می سازد.
دولت ایران نباید دچار این توهم گردد که بازی خطرناکی را که روسیه با اردوغان در ارتباط با سوریه به مورد اجرا می‌گذارد و هدف آن تضعیف مناسبات آمریکا و دیگر امپریالیستی ها با ترکیه است، بازی ای است که دولت ایران نیز می‌تواند انجام دهد و باید انجام دهد. همکاری مشروط و محدود با ترکیه در ارتباط با تحکیم وضع کشور سوریه و پایان دادن به جنگ تحمیلی هفت ساله علیه آن توسط دولت روسیه، با هدف دفع تجاوز به سوریه، حفظ تمامیت ارضی و حق حاکمیت آن که باید از طریق پایان جنگ تجاوزی علیه این کشور مستقل عملی گردد، انجام می شود. سیاستی که تاکنون به موفقیت‌های دست یافته است ولی با خطراتی برای اهداف خود نیز روبروست.
4- آنچه که دولت ایران دست در دست اردوغان انجام می دهد، سیاستی ارتجاعی و ضدمردمی است علیه مردم ایران. علیه خلق کرد که دول ایران با نادانی به پامال ساختن حقوق ملی و قانونی آن ادامه می دهد.
همکاری با اردوغان عضو ناتو برای سرکوب خلق های ایران سیاست ضد ملی و جنایتکارانه ای است که تنها از یک حاکمیت وابسته به امپریالیسم برمی آید.
نیروهای میهن دوست ایرانی باید به این سیاست ضد مردمی و ضد ملی همانقدر پایان دهند که به سیاست اقتصادی وابسته به اقتصاد جهانی امپریالیستی پایان دهند. مردم میهن ما در برابر دو وجه یک سیاست ضد مردمی و ضد ملی قرار دارند که توسط حاکمیت سرمایه داری وابسته به اقتصاد جهانی در ایران به مورد اجرا گذاشته می شود.