با تشدید تحریمهای امپریالیسم آمریکا علیه صنعت نفت، نگرانیها درباره آینده صادرات نفت افزایش یافته است. مرتضی بهروزیفر، کارشناس حوزه نفت و انرژی، اظهار داشت که چین، بهعنوان یکی از خریداران اصلی نفت ایران، بعید است منافع تجاری گسترده خود با آمریکا را که ارزشی بالغ بر یک تریلیون دلار دارد، به خاطر واردات ۱.۵ میلیون بشکه نفت از ایران به خطر بیندازد. دادههای موسسه کپلر نشان میدهد که صادرات نفت ایران به چین در ماههای اخیر به زیر یک میلیون بشکه در روز کاهش یافته است.
اقتصاد جمهوری اسلامی بهشدت به درآمدهای نفتی وابسته است و کاهش صادرات نفت مستقیماً بر شاخصهای کلیدی اقتصادی تأثیر میگذارد.
تحریمهای آمریکا نهتنها صادرات نفت، بلکه انتقال پول و واردات کالاهای اساسی را نیز با مشکل مواجه کرده است. این وضعیت باعث تشدید مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم شده و نارضایتیها را افزایش داده است.
بهروزیفر هشدار داد: «ایران برای تامین منابع مالی، قطعات، تکنولوژی و دانش فنی نیازمند تعامل با جامعه جهانی است. با منابع داخلی، حتی حفظ وضعیت موجود نیز امکانپذیر نیست.»
یکی از دلایل اصلی این بحران، عدم برنامهریزی مؤثر نظام جمهوری اسلامی و ناتوانی در جلب حمایت مردمی است. مذاکره جمهوری اسلامی با امریکا برای حفظ منافع بورژوازی انگلی و ترس از شورش های خیابانی مردم است و نه برای دفاع از منافع ملی ما.
حل این مشکلات نیازمند تغییر رژیم و برپایی اقتصاد ملی، کاهش تنشهای بینالمللی و جلب حمایت مردمی با اجرای عدالت اجتماعی است. بدون این تغییر، نهتنها مشکل صادرات نفت حل نخواهد شد، بلکه بحرانهای دیگری مانند کمبود برق و گاز در تابستان و زمستان آینده نیز تشدید خواهد شد و علاوه بر تورم، گرانی، بیکاری و گرسنگی آینده اقتصاد و مردم ما با ابهامات و چالشهای بیشتری مواجه خواهد شد.