سوال: مذاکرات ریاض چه هدفی داشت و چه نتیجه ای در پی داشت؟
لاوروف: نتیجه این است که گزارشهای اولیه به رؤسای جمهور روسیه و آمریکا ارائه شده است. تمرکز اصلی بر ایمنی کشتیرانی در دریای سیاه بود، موضوعی که پیشتر نیز در سال ۲۰۲۲ مطرح شد. آن زمان، توافقی دو بخشی میان روسیه و اوکراین تحت میانجیگری سازمان ملل و ترکیه امضا شد: بخش اول مربوط به صادرات غله اوکراین و بخش دوم درباره حذف موانع صادرات غله و کود روسیه بود. اما بخش دوم کاملاً تخریب شد. تحریمها، افزایش نرخ بیمه کشتیهای روسی و موانع پرداختها باعث شدند ما از توافق خارج شویم.
سازمان ملل نتوانست تحریمها را لغو کند. ما در ریاض به طرف آمریکایی یادآوری کردیم که به دلیل سابقه اوکراین در نقض توافقها، این بار باید تضمینهای روشن و قابل نظارتی وجود داشته باشد.
سوال: آیا آمریکا میتواند بر اروپا تأثیر بگذارد؟
لاوروف: ترامپ و تیمش به وضوح اعلام کرده اند که مسائل ارضی باید حل شوند، نباید سلاح به اوکراین فرستاده شود، و عضویت در ناتو ممنوع است. اما زلنسکی و اروپا این مواضع را نادیده میگیرند. اروپا میخواهد با ادامه جنگ، “شکست استراتژیک” روسیه را رقم بزند.
سوال: چرا ترامپ تصمیم به تغییر رابطه با روسیه گرفته است؟
لاوروف: تجربه دوره اول به او آموخت که باید تیمی وفادار داشته باشد. او اکنون میخواهد منافع ملی آمریکا را با درک متقابل از منافع دیگر قدرتهای بزرگ پیش ببرد. رویکرد او مبتنی بر همکاری در موارد مشترک و جلوگیری از تبدیل اختلافات به درگیری است.
سوال: آیا پیشنهاد آمریکا برای مشارکت چین در مذاکرات استارت نو قابل اجراست؟
لاوروف: این تصمیم با چین است. چین بارها گفته که زرادخانه هسته ای آن به پای آمریکا و روسیه نمیرسد. ما موافق گفتگوهای استراتژیک هستیم، اما باید اصول احترام متقابل و برابری رعایت شود.