ایده‌های امپریالیستی اتحادیه اروپا، به ویژه در روابطش با کشورهای غیراروپایی، به‌طور گسترده به تلاشی برای گسترش نفوذ اقتصادی، سیاسی و فرهنگی این اتحادیه در سطح جهانی تعبیر می‌شود. در گذشته، اتحادیه اروپا به‌ویژه از طریق استعماری که کشورهای اروپایی در قرون گذشته در آفریقا و آسیا داشتند، تأثیرات زیادی را در این مناطق بر جای گذاشت. امروز، این ایده‌ها بیشتر از طریق توافقات تجاری و سیاسی پیچیده، ایجاد مناطق آزاد تجاری، و تلاش برای تحت‌فشار قرار دادن کشورها به‌منظور همسو شدن با استانداردهای اروپایی ادامه می‌یابند.
اتحادیه اروپا با استفاده از ابزارهایی مانند توافقات تجاری و اقتصادی، تلاش می‌کند کشورهای مختلف را به پذیرش سیاست‌های اقتصادی و سیاسی خود وادار کند، و این منجر به نابرابری‌ها و منافع یک‌جانبه می‌شود. بسیاری از کشورها از جمله کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه، به‌ویژه در مواردی چون توافقنامه‌های شراکت، از این سیاست‌ها انتقاد کرده‌اند که عمدتاً به نفع اروپا بوده و در بسیاری از موارد هیچ بازگشتی برای این کشورها در جهت رشد و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی نداشته است. این گونه سیاست‌ها ممکن است نه تنها تأثیرات منفی بر اقتصادهای ملی این کشورها بگذارد، بلکه باعث وابستگی بیشتر آنها به اروپا شود.
در اکتبر 2024، رئیس‌جمهور الجزایر، عبدالمجید تبون، اعلام کرد که قصد دارد توافقنامه شراکت اتحادیه اروپا و الجزایر را که در سال 2005 امضا شده است، بازبینی کند.
الجزایر که حالا به‌دنبال حمایت از صنایع داخلی خود و تقویت تولید غیرهیدروکربنی است، به‌طور فعال در تلاش برای تنوع‌بخشی به اقتصاد خود است. این کشور تصمیم دارد روابط تجاری خود را با کشورهای غیراروپایی گسترش دهد و وابستگی‌اش را به بازارهای اروپایی کاهش دهد.