در مراسم روز دانشجو در دانشگاه تهران، که در تاریخ روز یکشنبه 18 آذر 97 برگزار شد، جمع کثیری از دانشجویان حضور یافتند. تجمع با خواندن سرود «خون ارغوانها» آغاز شد و دانشجویان با سر دادن شعارهایی در خصوص پولیسازی آموزش، بیکاری گسترده، محکومیت تحریمهای آمریکا و همچنین حمایت از مبارزات کارگران هفتتپه، هپکو و فولاد؛ گرد هم آمدند. در ادامۀ این تجمع بیانیۀ جمعی از دانشجویان قرائت شد. این بیانیه به فرایند چند دههای اجرای سیاستهای نئولیبرالی در ایران و تبعات و آثار آن بر طبقۀ کارگر پرداخته و ضمن محکوم کردن تحریمهای آمریکا، این تحریمها را در راستای نیم قرن تهاجم امپریالیستی آمریکا به خاورمیانه ارزیابی کرده و بر ضرورت اتحاد طبقۀ کارگر خاورمیانه در برابر این تهاجم تأکید کرده بود.
دانشجویان با سر دادن شعارهایی از جمله: «دانشگاه پولگردان، تضعیف زحمتکشان»؛ ««نیلی نوبخت روحانی/ سرداران بیکاری»» و «مسکن، کار و درمان/ خواستۀ زحمتکشان» به سیاستهای نئولیبرالی و خصوصیسازیهای گسترده اعتراض کردند. همچنین با سردادن شعارهایی از جمله: «از هفتتپه تا پاریس/ ای کارگر بهپا خیز»؛ «هفتتپه هپکو فولاد/ اتحاد اتحاد»؛ «تحریم آمریکایی/ سرمایۀ ایرانی/ عامل هر ویرانی»؛ «وحدت زحمتکشان، در همه جای جهان/ چه غزه چه لبنان، چه سوریه چه ایران» و «از فلسطین تا ایران/ وحدت زحمتکشان» بر وحدت کارگران ایران و جهان، و بهویژه وحدت طبقاتی در خاورمیانه تأکید کردند.
در ادامۀ این مراسم، از سوی جمع دیگری از دانشجویان تئاتری به اجرا در آمد و در این نمایش، شخصیتهایی بهعنوان نمایندۀ زنان، دانشجویان، اقلیتهای قومی، اقلیتهای مذهبی، کارگران و معلمان به ایفای نقش پرداختند. آنچه که در طول اجرای نمایش، به موضوح مشهود بود، اختلاف نظر دانشجویان در خصوص شکل پرداختن به مشکلات اقلیتهای مذهبی بود. در این تئاتر، فقر و تنگدستی گسترده در بخشهایی از استان کرمانشاه (که اقلیت مذهبی یارسان را در خود جای داده) تنها به مذهب ساکنان این نواحی نسبت داده شده بود.
در پایان این تجمع، بیانیۀ شورای صنفی کشوری دانشجویان (شورای غیر رسمی که مجموعهای از برخی از فعالین صنفی دانشگاههای مختلف است. این بیانیه را میتوان در کانال تلگرامی به آدرسsenfi_uni_iran مطالعه کرد) از سوی عدهای از دانشجویان قرائت شد. مهمترین موارد مطرح شده در این بیانیه، تشکیل شورای دانشگاهی متشکل از دانشجویان و اساتید بود. مسئلۀ تشکیل چنین شورایی، به محل اختلاف دانشجویان در این تجمع بدل گشت. اختلافی که با سردادن شعار «با استاد بورژوا/ تشکیل نمیشه شورا» از جانب جمعی از دانشجویان پاسخ گرفت.
اختلافات شکل گرفته در این تجمع نشاندهندۀ موقعیت مشخصی است. بیانیهای که از جانب «جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران» انتشار یافته است، قربانیان سیاستهای طبقۀ حاکمۀ ایران را نه همۀ دانشجویان بلکه دانشجویان فرودست ارزیابی میکند. بر ضرورت همبستگی کارگران و دانشجویان فرودست تأکید میکند، طبقۀ کارگر ایران را بزرگترین قربانی تحریمهای آمریکا دانسته و این تحریمها را تداوم تهاجم امپریالیستی آمریکا مینامد، و همبستگی طبقۀ کارگر ایران با کارگران خاورمیانه در برابر تهاجمی امپریالیستی آمریکا را، که برای حفظ هژمونیاش رخ میدهد، امری حیاتی میخواند. در مقابل، تئاتر اجرا شده و همچنین بیانیۀ شورای صنفی کشوری، کل دانشجویان و اساتید دانشگاه را قربانیان سیاست نئولیبرالی دولت ایران ارزیابی میکند، بر شکلی از جنبشگرایی (وحدت جنبش زنان، جنبش کارگران، جنبش دانشجویان، جنبشهای قومیتی و …) تأکید میکند، تحریمهای آمریکا را ناشی از ماجراجویی ایران در منطقه ارزیابی میکند و اساساً هیچ اشارهای به امپریالیسم و ضرورت مبارزه با آن نمیکند.
این شکاف و اختلاف منظری است که امروز به میانجی مراسم روز دانشجو در ایران، در جنبش دانشجویی بروز کرده است. شکاف و اختلافی که یک سر آن، همبستگی و ائتلافی فراطبقاتی را در ایران ندا میدهد و یک سر آن خواهان همبستگی و اتحاد کارگران ایران و نه تنها درون مرزهای کشور،بلکه در سطح خاورمیانه و جهان است.
بیانیه بخشی ار دانشجویان دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو
برای دریافت لطفا اینجا را کلیک کنید
