تردیدی نیست که امپریالیسم امریکا خواهان درهم شکستن انقلاب بولیواری است. امپریالیسم امریکا سال‌هاست که با قلدری علیه ونزوئلا به تحریم‌های اقتصادی دست زده‌است. امپریالیسم آمریکا و دوستانش به تحریم‌های ژرف و گسترده علیه خلق ونزوئلا و ربودن میلیاردها دلار از پول این کشور در بانک‌های غربی پرداختند. امپریالیست‌ها از سال ۲۰۱۹ تلاش کرده‌اند خوان گوایدو، از رهبران برانداز و رییس پیشین مجمع ملی ونزوئلا را رییس‌جمهور دست‌نشانده خود در این کشور نفتی کنند.
همچنین شکی نیست که ماریا کورینا ماچادو (Maria Corina Machado) که دوست سیاسی ترامپ است، از تلاش‌های کودتا پشتی‌بانی کرده و حتا آشکارا خواستار یورش نظامی امریکا علیه ونزوئلا شده‌است. باز هم تردیدی نیست که همه‌ی رسانه‌های دست راستی غربی اکنون برای پیش‌برد دستور کار خود، گردباد بزرگی را علیه ونزوئلا به راه انداخته‌اند.
امپریالیسم آمریکا و دوستانش، مانند سازمان کشورهای آمریکایی (OAS) نتیجه انتخابات را نادرست خوانده‌اند و اپوزیسیون را پیروز می‌دانند. ریاکاری به آن اندازه که امریکا از دولت پرو که خود با یک کودتای غیردموکراتیک و سرکوب ددمنشانه به فرمان‌دهی رسیده‌است، سود می‌جوید، تا نتیجه انتخابات را به سود اپوزیسیون راست وانمود کند.
شکی نیست که امپریالیسم آمریکا از سرکوب و گرایش‌های اقتدارگرایانه دولت مادورو، برای افزایش فشار به ونزوئلا بهره‌برداری خواهد کرد.
ولی این حقیقت‌های روشن به معنای نبود تقلب انتخاباتی نیست. ”چپ” با انتقاد از گرایش آشکار بوروکراتیک و اقتدارگرایانه‌ای که دولت در چند سال گذشته داشته‌است، و بدون در کنار ایستادن امپریالیسم به دنبال روشن شدن حقیقت است.
راست‌ش این است‌که دولت مادورو با دور شدن از هدف‌های دموکراتیک- ملی نتوانست، با نیرومند کردن پایه‌های دموکراتیک نهادهای تصمیم گیری و شرکت توده‌ها در نهادهای دموکراتیک، با زورگوی‌های امریکا نبرد کند. مادورو نه تنها از جبهه متحد خلق بیرون رفت، بل‌که با در پیش گرفتن راه اقتصادی نئولیبرالیستی به سرکوب ”چپ”ها نیز پرداخت.