تروریسم دولتی زاینده ی تروریسم کور

سخن روز شماره: ۶۶ (۳ مهر ۱٣۹۷)

تروریسم دولتی با اعدام سنگ دلانه زندانیان سیاسی آغاز نمی شود؛

تروریسم دولتی با حکم زندان بیست و یک ساله برای دختری که روسری اجباری از سر برمی‌دارد آغاز نمی شود؛

تروریسم دولتی با حکم زندان و شلاق برای زحمتکشان آغاز نمی‌شود که دستمزد عقب افتاده‌ای خود را خواستارند؛

تروریسم دولتی با حکم حذف داوطلبان شرکت در انتخابات توسط شورای نگهبان آغاز نمی شود؛

تروریسم دولتی با انبوده زندانیان سیاسی و در حصر غیرقانونی آغاز نمی شود؛

تروریسم دولتی با این پندار آغاز نمی‌شود که خداگونه صاحبان و وارثان عقل و حقانیت تام هستند؛

تروریسم دولتی با برقراری سلطه ی سایه خدا بر روی زمین آغاز نمی شود؛

تروریسم دولتی آن هنگام آغاز می‌شود که حقوق صنفی و سیاسی توده ها به طور غیرقانونی پامال می گردد؛

تروریسم دولتی آن هنگام آغاز می‌شود که حداقل دستمزد کارگران را پنج برابر زیر صفر تعیین می کنند؛

تروریسم دولتی آن هنگام آغاز می‌شود که حاکمان خود را مجریان برنامه اقتصاد امپریالیستی می داند که «اقتصاد اسلامی» می نامند؛

تروریسم دولتی آن هنگام آغاز می‌شود که حاکمان با اجرای دستورات صندوق بین امللی پول ثروت‌های مردم و ملی را به فروش و تاراج سرمایه مالی امپریالیستی و متحدان داخلی آن می سپارند و منافع ملی ایران و مردمان آن را بر باد می دهند؛

تروریسم دولتی آن هنگام آغاز می‌شود که آب آشامیدنی را خصوصی سازی می‌کنند و در بطری به فروش می رسانند در حالی که صاحبان اصلی آن تشنه هستند؛

تروریسم دولتی آن هنگام آغاز می‌شود که حاکمان با برقراری سلطه ی خود حق حاکمیت و حقوق قانونی مردم و خلق های ساکن این سرزمین تاریخی را پامال می کنند.

پاسخ به این تروریسم دولتی سازمانداده شده، مقاومت مصمم و متین مبارزه ی انقلابی و نه تروریسم کور است. مبارزه ی مطالباتی و انقلابی که با اعتصاب های کارگری آغاز گشته و با صلابت قهرمانانه زحمتکشان در هفت تپه، اهواز، و دیگر مراکز صنعتی و خدماتی ادامه داشته و خواهد داشت تا بختک دیکتاتوری و رژیم سرمایه داری وابسته به اقتصاد جهانی را از سر و دوش مردم به دور و به ذباله دان تاریخ بیاندازد، همان‌طور که با رژیم سلطنتی وابسته گذشته انجام داد.

تروریسم دولتی در عین حال آموزگار زحمتکشان است که حربه مبارزات طبقاتی و مطالباتی خود را هر روز برَاتر می‌سازند و با متانت و با آگاهی و با قاطعیت آن را به کار می گیرند. زحمتکشان اجازه نمی‌دهند که تروریسم دولتی مبارزه ی آن‌ها را به گمراه بکشاند. اقدام‌ تبه کارانه ی تروریسم دولتی می پندارد با چماق بزرگ سرکوب که در اختیار دارد، حاکمیت خود را تضمین کرده است.

طبقه کارگر و همه ی زحمتکشان یدی و فکری در برابر این تاکتیک ضد مردمی و ضد ملی ارتجاع حاکم و دستگاه دیکتاتوری آن مبارزه ی روشنگرانه و ترویجی انقلابی خود را با آگاهی به کارمی برند و به تجهیز و سازماندهی توده های مردم ادامه می دهند.

طبقه کارگر با دفاع از منافع خود و خواست پایان بخشیدن به اجرای برنامه ی امپریالیستی خصوصی سازی و نابودی قوانین به سود زحمتکشان، از منافع کل جامعه، از آزادی و عدالت اجتماعی و از منافع ملی دفاع می کند.