دولت چین در واکنش به افزایش تعرفه‌های ایالات متحده، تصمیم گرفت از ۱۰ آوریل تعرفه‌های اضافی ۳۴ درصدی بر تمام واردات از آمریکا اعمال کند. این اقدام پاسخ به تهدیدهای تجاری آمریکا است که تحت عنوان «اضطرار ملی» و به بهانه «امنیت ملی» توسط ترامپ اجرا شد. دولت آمریکا با وضع تعرفه‌های ۱۰ درصدی بر واردات جهانی و تعرفه‌های تفکیک‌شده بر اقتصادهای کلیدی مانند چین و اتحادیه اروپا، به‌صورت سیستماتیک به جنگ تجاری روی آورده است.
سیاست تعرفه‌ای ترامپ، با استفاده از قوانین ویژه دوران جنگ، نظام تجارت چندجانبه مبتنی بر WTO را تضعیف و یکجانبه‌گرایی را تقویت می‌کند. این سیاست با دور زدن فرآیندهای قانونی سنتی، اختیارات اجرایی را گسترش داده و معافیت‌های تعرفه‌ای را مشروط به قطع زنجیره تأمین از چین کرده است. این امر شرکت‌های چندملیتی مانند TSMC و ASML را مجبور به بازنگری در سرمایه‌گذاری‌هایشان در چین کرده است. همچنین، آمریکا با فشار بر متحدان خود مانند کانادا و مکزیک، آن‌ها را وادار به کاهش وابستگی به زنجیره تأمین چینی می‌کند.
چین برای مقابله با این فشارها، استراتژی «چرخش دوگانه» را تقویت کرده که بر گسترش تقاضای داخلی و تنوع بخشیدن به شرکای تجاری تمرکز دارد. با تشویق مصرف داخلی، سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، و همکاری‌های اقتصادی منطقه‌ای، چین در تلاش است تا وابستگی خود به بازارهای خارجی را کاهش دهد. این رویکرد، چین را در برابر شوک‌های تجاری آینده مقاوم‌تر خواهد کرد.
سیاست تعرفه‌ای ترامپ نشان‌دهنده تحولی خطرناک در نظام تجارت جهانی است که می‌تواند به قطبی‌شدن اقتصاد جهان و تشدید رقابت‌های ژئوپلیتیک بینجامد. در مقابل، چین با تقویت اقتصاد داخلی و گسترش همکاری‌های چندجانبه، مسیر خود را برای رسیدن به یک اقتصاد مقاوم و باارزش ادامه می‌دهد. این تقابل، آینده تجارت جهانی و توازن قدرت اقتصادی را برای دهه‌های آینده شکل خواهد داد.