ترکیه یک کشور نفتخیز نیست، ولی یک کشور برجسته در گذر نفت و گاز خاورمیانه و خزر برای فروش در اروپا است. این جایگاه به ترکیه کمک کرده است تا در دادوستد نفت و گاز دست داشتهباشد و از هزینههای ترابری- حمل و نقل- سود ببرد. با این همه، جاهخواهیهای اقتصادی ترکیه گاهی با منافع همسایگانش در تضاد است، به ویژه تلاشهای کاوش و نویابی (اکتشافی) نفت و گاز در مدیترانه شرقی، ترکیه را با کشورهایی مانند یونان، قبرس، اسراییل و مصر درگیر کردهاست.
ترکیه در دریای مدیترانه شرقی به دنبال دستیابی به چندین هدف مهم است که بیشتر ژئوپلیتیکی، اقتصادی و برای دستیابی به انرژی استوار است. ترکیه به دنبال دستیابی به گاز طبیعی و نفت در دریای مدیترانه شرقی است. برای همین، با یونان و قبرس در بارهی مرزهای دریایی در مدیترانه درگیر است. ترکیه دشمن «کنگاش گاه گاز شرق مدیترانه» (Eastern Mediterranean Gas Forum – EMGF)است که قبرس، مصر، اسرائیل، یونان، اردن و فلسطین عضو آن هستند.
ترکیه دوستی نزدیکی با دولت توافق ملی لیبی (GNA) دارد و با آن پیمانی در بارهی مرزهای دریایی امضا کرده است. این پیمان به ترکیه اجازه میدهد که حق یونان و مصر را در آن بخش از دریای مدیترانه به چالش بکشد. افزون بر این، بهرهجویی از سیاستهای برون مرزی پررنگ و ژئوپلیتیک میتواند به ملیگرایی و افزایش پسندیدگی (محبوبیت) دولت ترکیه در درون و برون از مرزها کمک کند.