پیمان جنگی ناتو امسال ۷۵ ساله شد. ناتو خود را یک پیمان بازدارنده میداند، ولی هدف ناتو از همان آغاز پرخاشگری بود و نه بازدارندگی .
همین که ناتو پس از بسته شدن پیمان ورشو بسته نشد، نشانگر این است که این یک پیمان بازدارندگی نبود، بلکه برای سرکردگی جهانی ایالات متحده ساخته شد. این پیمان از زمان پیدایش آن پس از جنگ جهانی دوم، برای نبرد علیه اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد.
حتا شمال اروپا هم از سیاست امنیتی بیطرفی و تنشزدایی پیشین گسست کرد و سرسپرده استراتژی نظامی ایالات متحده و ناتو شده است. افزایش گسترده پایگاههای آمریکایی در اروپا و شرق آسیا، ۸۰۰ پایگاه بزرگ در ۸۸ کشور به امنیت کشورها آسیب میرسانند. پایگاهها آمریکا، نزدیک به روسیه و چین در یک شبکه لجستیکی بزرگ ساخته شد.
سویم داگدالن (Sevim Dagdalen ) ، نماینده پارلمان آلمان، از سه افسانه در باره ناتو سخن گفت:
افسانه نخست: – که ناتو یک پیمان بازدارندگی (دفاعی) است که با قانونهای بینالمللی همخوانی دارد. داگدالن گفت که در ۲۵ سال گذشته، ناتو جنگهای غیرقانونی و بیدلیل را علیه یوگسلاوی و لیبی به راه انداختهاست و رهبری یورش به عراق را در دست داشتهاست.
افسانه دوم: – ناتو طرفدار دموکراسی و قانون است. راستش این است که ناتو هرگز با رژیمهای فاشیستی چالشی نداشتهاست. پرتغال، یکی از بنیانگذاران ناتو، هزاران آفریقایی را در جنگهای استعماری خود کُشت و صدها نفر را در اردوگاههای کار شکنجه کرد. ناتو با پشتیبانی ترکیه اردوغان از گروههای تروریستی اسلامی در سوریه، نیز چالشی نداشتهاست.
افسانه سوم: – ناتو از ارزشهای انسانی و حقوق بشر پشتیبانی میکند. راستش این است که بررسی دانشمندان دانشگاه براون نشانگر این است که جنگهایی که ناتو و دوستانش در ۲۵ سال گذشته به راه انداختهاند، چهار و نیم میلیون کُشته بر جا گذاشتهاست.