حماسهء نبرد انسان دیالکتیک شعرهای زندان احسان طبری (انتشار به صورت PDF)

image_pdfimage_print

مقاله شماره: ١٣٩٢ / ٦٠  (٥ اسفند)

واژه راهنما: انجام وظيفه حزبي. انتشار به صورت PDF، جايگزين انتشار توسط ”بخش انتشارات حزب توده ايران“.

انتشار ”حماسهء نبرد انسان، ديالكتيك شعرهاي زندان احسان طبري“  در صفحه ”توده اي ها“ با اين آگاهي انجام مي شود كه به وظيفه و دِين در برابر شفاف ساختن تاريخ نبرد حزب توده ايران در زندان و بازداشتگاه هاي جمهوري اسلامي عليه ارتجاعِ داخلي و متحدانِ خارجي آن عمل شده است!

گرچه با انتشار اين بررسي، وظيفه كوشش در جهت كمك به سازماندهي نبرد حزب توده ايران و توده اي ها پايان نمي يابد كه مضمون ماموريت حزبي نگارنده را تشكيل مي دهد كه رهبري وقت حزب بر عهده گذاشته بود، و تا آخرين نفس با پايبندي به «پيمان» كماكان به آن عمل خواهد شد، اما بلاترديد بايد اين انتشار را گامي خاص در اين سو و راه ارزيابي نمود.

انتشار بررسي حاضر از شعرهاي زندان زنده ياد احسان طبري، عضو وقت هيئت سياسي و دبير كميته مركزي حزب توده ايران كه مبتني بر آگاهي علمي و خوشبيني مستدل تاريخي خود، دورنماي ظفرنمون نبرد نيروي نو را در چندين شعر تصوير مي كند، در لحظه كنوني معناي خاصي مي يابد. هنگامي كه در اوكرائين نيروي هاي فاشيستي قدرت دولتي ارتجاع راست را با ياري تبليغاتي، مالي و لوژيستيكي كشورهاي امپرياليستي مستقر مي سازند و دولت مردمي در جمهوري بوليويايي ونزوئلا مورد هجوم همين نيروها با همين متحدان جهاني قرار دارد، شعرهاي زندان آموزگار چند نسل از توده اي ها، انگيزه و «مهميز» (احسان طبري) شايسته اي براي تشديد كوشش نيروي نو در نبرد براي پيروزي نهايي است.

وقايع در اين دو كشور نشان مي دهد كه سرمايه داري دوران افول از آمادگي كامل براي به خدمت گرفتن نيروهاي فاشيستي براي حفظ هژموني خود بر انسان برخوردار است. تجربه در جريان در ايران نيز بر همين منوال است.

 سخن لنين، روزآ لوكزامبورگ و …، باري ديگر ”شعار مبرم“ روز را تشكيل مي دهد: سوسياليسم يا بربريت!

و حماسه ي نبرد انسان ادامه دارد …، «رسن بافته» از جان مایه نسل گذشته در سیمای نسل جوان با گام های استوار راهِ کوفته را آگاهانه می پیماید …

«رسنی بافت کنم، گر تو باشی با من، مایه اش یافت کنم. تار و پودش زنده تا که بیدادگران، نکنندش پنبه. هدیه ای بهر زمان، تار تدبیر کهن، بزند حلقه به آن، بکشد دار به دار، بهر آزادی گل، بزند سنگ به خار، تا کند غیر فرار. …». (پیغام، شعر زندان) (از صفحه ١٢٨ بررسي)

در شرايط عادي مي توانست بررسي حاضر به مثابه رساله اي از طرف بخشِ انتشارات حزب توده ايران منتشر گردد.

تا پايان كار بررسي، تعدادي از توده اي ها و هواداران حزب توده ايران با همكاري عاطفي و ادبي و علمي خود در تدقيق و تصحيح و ويرايش بررسي شركت صميمانه اي داشتند كه مايلم با شادي از همه اين رفيق ها براي زحمت پذيرفته تشكر كنم.

فرهاد عاصمي

پنجم اسفندماه ١٣٩٢ (٢٣ فوريه ٢٠١٣)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *