فرهاد عاصمی عنوان : درس هایی برای گذار از سرمایه داری
می توان کلیات مواضع اعلام شده را در این بخش از رساله ی استاد سعید رهنما مورد تایید قرار داد، چنانچه یک پرسش طرح شده در رساله، پاسخ خود را بیابد. پرسش درباره ی حل مساله ی حاکمیت سیاسی در ایران.
آیا برای ایجاد شدن شرایط فرازمندی همه جانبه ی ایران، باید از سلطه ی حاکمیت دیکتاتوری ولایی گذشت، آن طور که حزب توده ایران خواستار آن است؟ از طریق برپایی جبهه گسترده ی ضد دیکتاتوری؟ یا باید برای استحاله ی رژیم دیکتاتوری کوشید که برخی ها می پندارند؟
شکل این گذار را ارتجاع حاکم و دیکتاتور داعش گونه ی آن با سیاست خود تعیین می کند. مردم خواستار گذار مسالمت آمیز و دمکراتیک از دیکتاتوری هستند!
بدون تردید باید برنامه تدقیق شده مورد نظر استاد رهنما، توسط جبهه ی متحد خلقی تحقق یابد که حزب توده ایران برپایی آن را شرط پیروزی نهایی فرازمندی ملی- دمکراتیک جامعه می نامد – به بیان استاد رهنما، جامعه پساسرمایه داری – (دومینکو لوزورده، مارکسیست ایتالیایی نیز این ترکیب را در آخرین کتابش به کار می گیرد).
هژمونی جبهه متحد خلق مورد نظر حزب توده ایران می تواند تنها در شرایط برقراری حقوق دمکراتیک و قانونی همه شهروندان با موفقیت روبرو گردد.ازجمله برقراری حقوق فردی و اجتماعی قانونی لایه های میانی جامعه و به ویژه طبقه کارگر.
مضمون مشخص این حقوق دمکراتیک و قانونی فردی و اجتماعی شهروندان در شرایط مشخص جامعه ی پساسرمایه داری یا ملی- دمکراتیک در ایران، از ویژگی های خاص سطح رشد حاکم بر ایران برخوردار است که در هماهنگی قرار دارد با نیازهای تاریخی رشد اقتصادی- اجتماعی- فرهنگی- تمدنی کلیت جامعه ی ایرانی و خلق های آن در شرایط لحظه ی تاریخی کنونی.
به سخنی دیگر، روندی است که باید به طور مداوم به روز گردد.