دستاوردهای خوب ولی برگشت پذیر دولت “چپ” پرتغال!

کمیسیون اروپا سالها است که کشورهای عضو را به تحمیل اجرای سیاستهای ریاضتی وادار می کند. همزمان این کشورها را مجبور به کاهش مالیات بر درآمدهای میلیونی و کاهش هزینه های اجتماعی کرده است. ولی کاهش مالیات میلیونرها هرگز به آفرینش موقعیت شغلهای جدید نیانجامید و کاهش بودجه اجتماعی قدرت خرید مردم را نیز کم کرده است و در نتیجه آهنگ رشد اقتصادی کاهش یافته است.
دولت “چپ” پرتغال با وجود افزایش حقوق بازنشستگی و دستمزدها در بخش دولتی، توانست کسری بودجه دولت را تا زیر 2.1 درصد از تولید ناخالص داخلی کاهش دهد. هدف ریاضتی اتحادیه اروپا برای پرتغال کسری بودجه 2.5 درصدی بوده است.
یک بار دیگر ثابت شده است که ادعای کارایی سیاست ریاضتی دارای پشتوانه علمی نیست و با تجربه های عملی نمیخواند.
از اتحادیه اروپا انتظار می رفت که پرتغال را برای تقلیل کسری بودجه دولتی تشویق کند ولی اتحادیه اروپا در جواب این موفقیت کمک های مالی به این کشور را از 1 میلیارد یورو به نصف ان یعنی 503 میلیون یورو تقلیل داد. نتیجه اینکار کاهش سرمایه گزاری در مرکزهای تولیدی بوده است.

دولت در برابر پرخاشگری اتحادیه اروپا هیچ واکنش مناسبی نشان نداده است. تردیدی نیست که اگر حزب سوسیالیست میتوانست یک دولت تک حزبی با اتکا به رای های خود تشکیل دهد هیچ یک از این پیشرفتهای نیمه بند اجتماعی کنونی امکان پذیر نبوده است. به همین دلیل این اتحاد “چپ” با حزب سوسیالیست اتحادی شکننده است.
هنوز حزب سوسیالیست در مقابل تقویت و گسترش حقوق اقتصادی و اجتماعی کارگران مقاومت میکند. حزب کمونیست معتقد است که تا حزب سوسیالیست به تعهدات خود به حفظ منافع سرمایه انحصاری وفادار است و تسلیم سیاستهای تحمیلی اتحادیه اروپا میشود خطر برگشت دستارودهای بدست آمده وجود دارد.