در طول بیش از چهل ساله گذشته نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با موفقیت شگفت انگیزی توانستند همه ی نیروهای مترقی آنزمان مانند مجاهدین، نیروهای گوناگون فدایی، دسته های گوناگون مائویست و حزب توده ی ایران را قلع و قمع کنند. همه ی ما بیاد داریم که ماموران رژیم چطور اعضای مجاهدین، فداییان خلق و حزب توده ایران را در دورترین دهات پیدا و دستگیر میکردند.
چطور این ماموران پس از بیش از چهل سال تجربه تعقیب، شنود، دستگیری، شکنجه و اعدام تا این حد در جلوگیری از ترور دانشمندان هسته ای و ترور بالاترین رهبر حماس عاجز هستند؟
دلیلش این است که دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی از همان روز اول پس از انقلاب برای رویارویی با نیروهای انقلابی تشکیل و سازماندهی شد و نه علیه جاسوسان اسراییل و امپریالیسم.
درخواست روزانه حزب توده ی ایران از رژیم برای انتشار لیست ساواکی ها هرگز براورده نشد. دلیل روشن عدم انجام اینکار توسط جمهوری اسلامی استفاده گسترده از کارمندان ساواک که آموزش دیده Mossad, CIA, MI6 بودند برای مقابله با نیروهای چپ و کمونیستی بود.
برای همین تعجب برخی از سردمداران رژیم و اپوزیسیون از قدرت امنیتی رژیم فاشیستی اسراییل در داخل ایران مسخره است.
دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی برای ارعاب مردم ما و با کمک ماموران سابق ساواک مانند فردوست ایجاد شد. برای همین رژیم نمی تواند از نفوذ اطلاعاتی خارجی در دستگاه های امنیتی خود جلوگیری کند.
اسماعیل هنیه در جریان سفرش به تهران در مکانی مطمئن و تحت تدابیر شدید امنیتی حفاظت میشد. قتل اسماعیل هنیه آنهم در قلب تهران گویای ضعف و شکنندگی رژیم ایران و دامنه و عمق نفوذ سرویس های اطلاعاتی اسرائیل و غرب در دستگاه های امنیتی جمهوری اسلامی است. اسراییل نشان داد که از این پس هیچیک از رهبران ایران امنیت کامل در خانه های امن خود ندارند.