منبع: PROLETÄREN
حمایت رای دهندگان SD در سال 2006 با 2.9 درصد ارا و در سال 2010 5.7 درصد و ورود به پارلمان به شدت افزایش یافت.
علاوه بر مهاجرت، که همیشه در صدر دستور کار SD بوده است، دو عامل را می توان در پشت افزایش شناسایی کرد.
اول، ریاضت اقتصادی نئولیبرال.
از اواخر دهه 1980 و در دهه های پس از ان، سوئد تحت ریاضت نئولیبرالی قرار گرفت، که با عضویت در اتحادیه اروپا در سال 1995 ترویج و توسط سرمایه انحصاری سوئد و نمایندگان سیاسی ان هدایت شد.
این تغییر منجر به افزایش چشمگیر تفاوت های طبقاتی، با خصوصی سازی در بخش دولتی، حقوق بازنشستگی پایین تر و سن بازنشستگی بالاتر شد. تغییر “دولت رفاه” توسط دولت های سوسیال دموکرات و همچنین دولت هایی که حامی آشکار منافع بورژوازی هستند انجام شد.
این تغییر هیچ حمایت دموکراتیکی نداشت و شکاف اعتمادی بین تشکیلات سیاسی و بخشهای گستردهای از جمعیت ایجاد کرد. در این شکاف، SD به عنوان نماینده جنبش “روزهای گذشته بهتر بود” عمل کرد، بنابراین توانست گروه های گسترده ای از رای دهندگان سابق سوسیال دموکرات را جذب کند.
دوم، عضویت در اتحادیه اروپا.
سوئد در ژانویه 1995 به اتحادیه اروپا پیوست. قبل از عضویت یک رفراندوم در پاییز 1994 انجام شد که در ان طرفداران اتحادیه اروپا توسط تشکیلات سیاسی و سازمان های تجاری نمایندگی می شد، در حالی که مخالفت توسط یک چپ مردمی گسترده و متنوع تشکیل شده بود.
ولی از زمانی که سوئد عضو اتحادیه اروپا شد، حزب چپ و حزب سبز، که هر دو در پارلمان سوئد نمایندگی دارند، به طور پی در پی مخالفت خود را با اتحادیه اروپا رها کرده اند. این خیانت، به SD اجازه داده است، تا به عنوان مخالف اتحادیه اروپا با انتقاد از مهاجرت و چاشنی بیگانه هراسی ظاهر شود.