دموکراسی صوری بورژوازی

هر گاه رای مردم با منافع کلان بورژوازی هم‌خوان نباشد، بدان‌گاه با هزار دوز و کلک سرشت آن  تهی می‌شود.  هنگامی که نروژی‌ها عضو شدن در اتحادیه اروپا را نپذیرفتند، بروکسل این کشور را با کمک پیمان “همکاری” EEA به اتحادیه اروپا پیوند داد. به همین‌گونه، با این که مردم دانمارک چندین بار یورو را نپذیرفتند، دانمارک با یک سیاست نرخ ارز ثابت به آن گره خورده است. از مردم سوئد و فنلاند هم برای پیوستن به ناتو همه‌پرسی نشد.

می‌توان نمونه‌های فراوانی از تنگ شدن پهنه دموکراسی هنگامی که بورژوازی آن را نیازمند می‌بیند، آورد. مینوچه شفیق رئیس دانشگاه کلمبیا، تنها به دلیل انتقاد از اسراییل، و زیر فشار امپریالیسم امریکا و هواداران اسراییل به ناگزیر از کار خود کناره‌گیری کرد. زندانی کردن جولیان آسانژ، روزنامه‌نگار، به دلیل روشن‌گری نمونه‌های دیگری است.

آلمان از سفر یانیس واروفاکیس ، وزیر دارایی پیشین یونان به این کشور به دلیل پشتیبانی از خلق فلسطین جلوگیری کرد. آلمان حتا از سخن‌رانی آنلاینی او در این کشور جلوگیری کرد. سرویس اطلاعاتی آلمان در گزارش سالانه خود یونگه ولت را برای قانون اساسی آلمان خطرناک می داند، و پرونده این روزنامه را به دادگاه اداری برلین برد. به گفته دادگاه اداری برلین، روزنامه آلمانی یونگه ولت «چپ تندرو» است.

مگر یونگه ولت چه کرده است؟ خیلی ساده می توان گفت که از آن‌جایی که گزارش‌های این روزنامه با داستان‌گویی رسانه‌های بورژوازی و سردم‌داران غرب در باره‌ی روی‌دادها ی برجسته جهانی مانند  جنگ در اوکراین، جنگ در غزه و در باره‌ی چین هم‌خوانی ندارد، بورژوازی خواستار بستن آن است. این روزنامه از تنها جنگ‌افزاری که به کار می برد، واژه‌ها است، ولی همین واژه‌ها هم برای خاری بر چشمه بورژوازی شده‌است.

در بیش‌تر کشورهای غربی پشتیبانی از نیروهای آزادی‌خواهی که در جهان علیه امپریالیسم و بورژوازی صهیونیسم نبرد مسلحانه می‌کنند، غیرقانونی شده‌است.