اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
دوشنبه ۲٣ مهر ۱٣۹۷ – ۱۵ اکتبر ۲۰۱٨
در سکوت رسانههای جمهوری اسلامی، دومین روز اعتصاب سراسری معلمان ایران از صبح دوشنبه ۲۳ مهرماه آغاز شد. در چند شهر دانشآموزان نیز با معلمان ابراز همبستگی کرده و از خواستههای آنها حمایت کردند. محمدرضارمضانزاده از فعالان معلم در بجنورد بازداشت شده است.
به گزارش زمانه، صبح دوشنبه ۲۳ مهرماه خبرهای منتشرشده حاکی از آن است که معلمان معترض ایران اعتصاب سراسری خود را ادامه دادهاند.
بر اساس گزارشهای منتشرشده در شبکههای اجتماعی، روز دوم اعتصاب معلمان با گستردگی بیشتر در شهرهای اصفهان، اهواز، سنندج، کرمان، کرمانشاه، همدان، کرج، رفسنجان، لنگرود، سقز، قشم، گتوند، دهگلان، مریوان، دیواندره و شهرهای دیگر ادامه دارد.
در چند شهر، از جمله اهواز، لنگرود و قشم دانشآموزان نیز در روز دوم اعتصاب معلمان از آموزگاران خود حمایت کردند.
در تصاویر منتشرشده معلمان معترض دستنوشتههایی چون «نه به تبعیض، آری به عدالت»، «جای معلم زندان نیست»، «ما به تبعیض اعتراض داریم»، «تبعیض حق معلم نیست»، «نه به خصوصیسازی آموزش»، «آموزش به زبان مادری حق است»، «ما خواهان اجرای طرح رتبهبندی هستیم» و … در دست داشتند.
خبرهایی نیز مبنی بر بازداشت محمدرضارمضانزاده، رئیس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان و دبیر کانون صنفی معلمان خراسان شمالی در بجنورد، منتشر شده است. گفته میشود که او در بدو بازداشت دست به اعتصاب غذا زده و تلگرام او در اختیار نیروهای امنیتی قرار گرفته است.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران هفته گذشته معلمان را به تحصن در دفاتر مدارس فراخواند.
این شورا عدم اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری، اعمال نشدن رتبهبندی برای معلمان، عدم افزایش دستمزد معلمان و تاراج صندوق ذخیره فرهنگیان را از دلایل این تحصن برشمرده است.
معلمان همچنان خواهان رفع تبعیض از ساختار نظام آموزشی، آزادی معلمان زندانی، برخورداری از حق تشکلیابی و حق اعتصاب، پایانیافتن نقض حق تحصیل رایگان همگانی و برخورداری از بیمه کارآمد و فراگیر هستند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران اعلام کرده که این تحصن دو روزه خواهد بود و در صورتی که مسئولان آموزش و پرورش پاسخ مناسبی به خواستههای معلمان ندهند، در آبان گستردهتر خواهد شد.
معلمان ایران ۲۰ اردیبهشت امسال نیز در اعتراض به وضعیت معیشتی و کالایی سازی آموزش و پرورش مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند. در جریان این تجمع شماری از معلمان بازداشت شدند.
محمد حبیبی عضو کانون صنفی معلمان تهران، یکی از بازداشت شدگان آن روز، از آن زمان در زندان نگهداری میشود. دستگاه قضایی جمهوری اسلامی حبیبی را به ۷ سال و نیم زندان، دو سال ممنوعیت فعالیت سیاسی و اجتماعی و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده است.
علاوه بر او، شش تن دیگر از بازداشت شدگان این تجمع نیز به ۹ ماه زندان و جریمه نقدی بدل از ۷۴ ضربه شلاق محکوم شدند.
محمود بهشتی لنگرودی، اسماعیل عبدی، روحالله مردانی، علیاکبر باغبانی، بختیار عارفی و محمد ثانی از دیگر فعالان صنفی معلمان نیز هم پیشتر و به زندان یا تبعید محکوم شدهاند.
عباس واحدیان و محمدصالح شکری نیز هفته گذشته در مشهد و سقز توسط ماموران امنیتی بازداشت شدند.
قابل توجه است که مهمترین مطالبه اعتصاب یا تحصن معلمان ایران در یکی دو روز اخیر: آموزش رایگان، لغو خصوصی سازی آموزش، و لغو کالایی شدن آموزش است تا دانش آموزان بتواند در رقابتی برابر با هم به تحصیل بپردازند. این بدان معنی است که علاوه بر این که خواهان افزایش حقوق خود هستند، مخالف سرسخت اقتصاد سیاسی نئولیبرالی اند که هر روز بیش از گذشته در بخش های مختلف اقتصادی ایران در حال اجرا است. آنها در واقع مخالفت آشکار خود را با سه رکن اصلی سیاست اقتصادی خانمانسوز نئولیبرالی – پول (خصوصی سازی)، رقابت (تبعیض آشکار بین دانش آموزان مدارس خصوصی و دولتی) و بازار آزاد – اعلام کردند.
مهمترین پیام این اعتراض سراسری معلمان این است که اعتراضات و اعتصابات ایران به سرعت در حال سراسری و رادیکال شدن است و خواست های مردم امروز بیش از هر چیز اجرای عدالت اجتماعی هر بیشتر است که این دقیقا همان چیزی است که هر نیروی سیاسی مترقی عدالت خواه بویژه چپ ها و سوسیالیست ها در سراسر دنیا برای آن مبارزه می کنند.
پیام دیگر اعتصابات متشکل معلمان و کارگران به همین نیروهای سیاسی مترقی چپ و سوسیالیست این است که باید خود را هر چه سریع تر در جبهه ای واحد متشکل کرده و این جنبش مردمی را تا سرنگونی کامل حاکمیت ولایی ایران رهبری کنند.
باید هشیار بود که این فرصت ها همیشگی نیست و در صورت غفلت نیروهای سیاسی عوامفریب بر موج سوار خواهند شد یا رژیم مستبد به دلیل سرکوب این جنبش های گسترده را خواسته یا ناخواسته به شورش های کور خیابانی تبدیل خواهد کرد که در این صورت ممکن است امپریالیسم آمریکا، متحدان اروپایی و منطقه ای اش را تشویق کند به بهانه های پوچ بشردوستی به دخالت های نظامی اقدام کنند، که این آرزوی همیشگی دشمنان خارجی ایران و ایرانیان است.
به امید آن روز
متاسفانه جمله ی پایانی ابرازنظر رفیق عزیز احسان به علت فنی ناتمام مانده است.
به امید روز که مبارزه مشترک همه ی نیروهای زحمتکش و میهن دوست به تضاد میان توده مردم و رژیم دیکتاتوری ولایی پایانی ظفرمند ارزانی مردم میهن ما سازد.