مقاله شماره ١٩٩٠/٨ (٢٤ مرداد)
واژه راهنما: طرح برنامه نوين حزب توده ايران. براى تحولات بنيادين و دموكراتيك، تحقق آزادى، صلح، استقلال و عدالت اجتماعى در ايران. (http://www.tudehpartyiran.org/Barnameh-July2011-V2.pdf و http://www.tudehpartyiran.org/detail.asp?id=1443)
انتشار متن “طرح برنامه نوين حزب توده ايران براى ششمين كنگره حزب” توسط “كميته تدارك نظرى” كنگره، موفقيتى بزرگ و چشمگير در روند تحكيم مواضع نظرى و سازمانى حزب توده ايران، حزب طبقه كارگر ميهن ما مىباشد و بايد اين موفقيت را به درست اندركاران، تنظيم كنندگان و سازمان دهندگان آن شادباش گفت و خسته نباشيد آروز كرد.
تاكيد شفاف بر انديشه انقلابى ماركسيستى- لنينيستى و همبستگى بين المللى به عنوان انديشه حاكم بر حزب طبقه كارگر ايران و همچنين ارايه ارزيابى از شرايط كنونى در ايران به مثابه دوران تغييرات انقلابى، دو محور اساسى و تعيين كننده كيفى را در انديشه حاكم بر “طرح” تشكيل مى دهد.
در ارزيابى از شرايط جهانى در “طرح”، درعين نشان دادن بحران تشديد يابنده نظام سرمايهدارى، بر گرايش تجاوزگرانه و جنگ طلبانه در آن انگشت گذاشته مىشود و نسبت به خطرات ناشى از آن هشدار داده مىشود.
“طرح” با تكيه به نقش تاريخى انقلاب بزرگ اكتبر و دستاوردهاى آن، به نقش «اشتباههاى» انجام شده با پيامد فاجعهآميز فروپاشى اتحاد شوروى و ديگر كشورهاى سوسياليستى اروپايى اشاره كرده و «ازجمله، محدود كردن جدى دموكراسى، هم در درون جامعه و هم در درون حزب و تاثير ويرانگر آن» را مورد توجه قرار مىدهد.
اهميت ويژه و پربار تصميمگيرى براى برگزارى كنگره ششم حزب توده ايران در شرايط كنونى از دو وجه شايسته توجه مىباشد. يكى از جهت تدارك نظرى براى تحول و برش انقلابى در پيش در ايران و ديگرى از جهت ارايه كارپايه نظرى انقلابى براى جنبش تودهاى.
درباره تدارك نظرى و بر پايه آن عملى سازماندهى مبارزه انقلابى در پيش، بايد ايجاد امكان «نظر خواهى» را توسط كميته تدارك براى اعضا و هواداران و همچنين ديگر نيروهاى شركت كننده در جنبش مردمى به منظور توسعه، تكميل، تدقيق و تغييرات مستدل، اقدامى هوشمندانه ارزيابى نمود كه در عينحال نشان صلابت موضع و انديشه انقلابى حاكم بر “طرح” مىباشد.
نكته پراهميت در برنامه پيشنهادى براى تغييرات تحت عنوان “منشورى براى وحدت عمل و آزادى ايران از چنگال استبداد” ايجاد ارتباط روشن ميان مبارزه براى آزادى با هدف ايجاد شرايط دستيابى به “عدالت اجتماعى” است. برجسته نمودن خط فاصل در “طرح” ميان جنبش مردمى با جريان ليبرالى كه تنها آماج آزادى را به مثابه هدف جنبش مطرح مىسازد و مىكوشد از اين طريق انقلاب بزرگ بهمن ٥٧ مردم ميهن ما را از محتواى ملى- دموكراتيك تهى ساخته و سطح تغييرات انقلابى آينده را به سطح برنامه بورژوا- ليبرالى تنزل دهد كه ايدئولوژى نظام “بازار آزاد اقتصاد بىنظارت” بر آن حاكم است، از اهميت ويژهاى برخوردار بوده و نشان سرشت انقلابى “طرح” است!
آنچه كه اما در ارتباط قرار دارد با ارايه كارپايه انقلابى براى جنبش توده اى در كليت آن، كوشش “طرح” از بعدى به مراتب فراتر و عميقتر برخوردار است. با ارايه “طرح برنامه نوين حزب توده ايران” در شرايط كنونى نقطه پايان گذاشته مىشود به روند وجود تشتت و دامن زدن به تشتت نظرى در جنبش توده اى توسط ارتجاع داخلى و خارجى و اعمال آن كه با انواع “مواضعِ” مدافع و خادم نظام سرمايهدارى و لايه هايى از حاكميت كنونى، بقاى نظام فرتوت سرمايهدارى را در ايران هدف خود قرار داده و مىكوشند آن را به عنوان «خطمشى تودهاى» القا كنند. با “طرح” ارايه شده ديگر محكى روشن و شفاف وجود دارد كه مىتوان به كمك آن موضع توده اى و يا ضدتوده اى را به آسانى و قاطعيت از يكديگر تميز داد.
ديگر هيچ فرد و جريان، هيچ صفحه و انتشارى نمىتواند ارتباطى با جريان تاريخى- اجتماعى حزب توده ايران داشته باشد، بدون آنكه با برخوردى مسئولانه و جانبدارانه در دفاع از انتشار طرح نكوشد و كمك به بازانتشار آن، تفهيم و تدقيق آن نكند. محك توده اى بودن امروز، چگونگى برخورد به اين وظيفه عاجل حزبى است تا استحكام و استوارى همه جانبه سند حزبى توسط ارگان مربوطه آماده شود كه مورد دفاع همه توده اى ها بوده و بتواند با تصويب آن در كنگره آينده حزبى، به وسيله و انگيزه مبارزه انقلابى همه آن ها براى تغيير شرايط حاكم بر كشور و تدارك ايجاد شرايط برقرارى سوسياليسم در ايران تبديل گردد!
از اين طريق مىتواند هر توده اى گامى پراهميت و قاطع عليه برنامه ارتجاع داخلى و خارجى براى پاره پاره كردن حزب توده ايران، حزب طبقه كارگر ايران برداشته و به اين روند شوم نقطه پايان نهد! اين است وظيفه روز هر توده اى!