شماره ١٣٨٨ / ١٤
كميته “تشكلهاى مستقل كارگرى” در “فراخوان براى آزادى دستگير شدگان روز جهانى كارگر” خبر «يورش نيروهاى امنيتى- پليسى و ماموران لباس شخصى» را در پارك لاله تهران به كارگران، خانوادههاى آنها و ديگر شركت كنندگان در همايش و بزرگداشت “اول ماه مه”، روز كارگر، اعلام و خواستار «آزادى بىقيد و شرط» دستگيرشدگان شده است.
يورش غيرقانونى و ضدكارگرى به كارگران در تهران و شهرستانها، ممانعت از فعاليت قانونى سازمانهاى صنفى كارگرى، مخالفت با برگزارى جشن اول ماه مه تشكلهاى مستقل كارگرى، همگى نشان ژرفش تضاد ميان حاكميت سرمايهدارى در جمهورى اسلامى ايران و طبقه كارگر، زنان و مردانى كه با نبرد خود نه تنها از حقوق قانونى و انسان خود، كه از منافع كل جامعه دفاع مىكنند، مىباشد.
تشكلهاى دموكراتيك ديگر در ايران، سازمان دموكراتيك زنان، سازمانهاى دانشجويان و جوانان، معلمان، سازمانهاى مدافع حقوق خلقهاى ساكن ايران و در مجموع كليه دگرانديشان، همانقدر زير فشار خشونتبار حاكميت سرمايهدارى قرار دارند و از حق برخوردارى از حقوق قانونى محروم شده‌اند كه احزاب سياسى- طبقاتى نيز با آن دست بگريبان هستند.
سركوب آزادىها و حقوق قانونى كارگران، زحمتكشان روستا، زنان و مردان و جوانان مردم و ميهندوست و در مجموع پايمال ساختن كليه اصلهاى بخش “حقوق ملت” در قانون اساسى (در مركز آن اصل ٢٦ و ٢٧) توسط حاكميتِ سرمايهدارى در سالهاى طولانى گذشته، با هدف ايجاد شرايط چپاول مافيايى و رانتخوارانه منافع مردم و ثروتهاى ملى به نفع مشتى سرمايهدار عملى شده است. شرايطى كه زمينه زيرپا گذاشتن اصلهاى ٤٣ و ٤٤ قانون اساسى براى برپايى اقتصادى مردمى، كه دستاورد انقلاب بزرگ بهمن ٥٧ است، را پديد آورد. اصل ٤٤ قانون اساسى با حكمى غيرقانونى برباد داده شد. حاكميت سرمايهدارى با اين “حكم حكومتى” آيتالله خامنهاى زيربناى لازم براى حفظ استقلال اقتصادى كشور را نقض و از اين راه زمينه عينى ضرورى براى حفظ استقلال سياسى كشور را نابود ساخت.
بر اين پايه است كه دفاع كارگران و ديگر لايههاى ميهن دوست از آزادىها و حقوق قانونى خود، مبارزهاى در دفاع از حقوق و منافع كل جامعه و دفاع و حراست از منافع ملى ايران مىباشد.
مبارزات كارگرى نبردى است ملى عليه مذاكرات پشت پرده و پنهان از مردم ايران ميان حاكميت سرمايهدارى در ايران و امپرياليسم جهانى.
هزينهاى كه بايد مردم ايران و در مركز آن زحمتكشان شهر و روستا، زنان و مردان ميهندوست براى اين توافق بپردازند، برباد رفتن ثروتهاى ملى در چارچوب اجراى برنامه امپرياليستى “خصوصى و آزادسازى اقتصادى” است. ثروتهايى كه در “بازار بورس” به تاراج سرمايه مالى هرزه و سوداگر داخلى و خارجى گذاشته شده و اجرا مىشود.
پيامدهاى اعمال سياست بالا براى مردم ميهن ما، تشديد بيكارى و فقر كارگران و ديگر زحمتكشان شهرى و روستايى و لايههاى ميانى جامعه است. سياست “تجارت آزاد” و درهاى باز براى ورود توليدات خارجى به كشور، به سقوط سطح توليد داخلى انجاميده. “تجارت آزاد” در خدمت هدفهاى اقتصاد سرمايهدارى جهانى تحت عنوان “بازار آزاد جهانى” قرار دارد. از اين رو سرشت ضدملى سياست “تجارت آزاد” براى كشورهاى پيرامونى براى همه زحمتكشان و ميهندوستان آشكار است.
در چنين شرايطى است كه مبارزه براى آزادىها و حقوق دمكراتيك و قانونى مردم و در مركز آن آزادىهاى مصرح در اصل ٢٦ قانون اساسى ازجمله براى برپا داشتن آزاد تشكلهاى مستقل كارگرى، به يكى از عمدهترين آماجهاى مبارزاتى مردم تبديل شده و خواست برخوردارى از آزادىهاى دمكراتيك و حقوق قانونى، خواستى عمومى و همهگير گشته است.
مبارزه عليه سركوب مردم و چپاول منافع آنها و ثروتهاى ملى، داراى زمينهاى عينى و ذهنى و ملموس براى طبقه كارگر و ديگر لايههاى زحمتكش و زير فشار نظام غارتگر سرمايهدارى مىباشد.
مبارزه با كوشش امپرياليسم براى چپاول مردم ميهن ما و ثروتهاى ملى كه انقلاب بهمن ٥٧ آنها را يك بار از حلقوم سرمايهدارى وابسته دوران رژيم سطلنتى- ساواكى و اربابان امپرياليست آن خارج ساخت، بارى ديگر به مسئله روز مبارزات مردمى و ميهندوستانه عليه برنامه نواستعمارى امپرياليسم تبديل شده است.
شرايط برشمرده شده بالا، بيان كوتاه زمينه و ضرورت مبارزه براى برپا داشتن جبههاى عليه ديكتاتورى حاكميت سرمايهدارى مىباشد. مبارزه آزاديخواهانهاى با مضمونى ملى و ضدامپرياليستى. پيوند دو خواست و آماج مبارزاتى ضدديكتاتورى- آزاديخواهانه و ضدامپرياليستى- ملى از اهميت برجسته و حياتى و تاريخى برخوردار بوده و ضرورت پيوند ميان دفاع از منافع طبقه كارگر با منافع ملى را مستدل مىسازد.
راستگرايان داخل و خارج از كشور مىكوشند با برجسته ساختن يك سويه و مطلق گرانه مواضع آزاديخواهانه و ضدديكتاتورى مردم، آن را به پوششى براى در پرده نگهداشتن ضرورت مبارزه با امپرياليسم قرار دهند و با كمك آن تنها يك جابجايى حاكميت سرمايهدارى را به سود خود و هارترين محافل امپرياليستى بر كرسى بنشانند. دفاع «از حقوق بشر» مورد نظر امپرياليسم و حاميان آن در “اپوزيسيون” سطلنت طلب تا جمهوريخواه خارج و داخل ايران داراى چنين مضمون و هدفى است.
موفقيت چنين جبهه راستگرا، نه تنها تداوم و تشديد فشار بر طبقه كارگر و ديگر زحمتكشان، زنان و مردان ميهندوست، بلكه همچنين به معناى پديد آمدن خطر مستقيم عليه منافع ملى و استقلال اقتصادى و سياسى ايران خواهد بود. خطر تحقق يافتن برنامه استراژيك سياسى- نظامى امپرياليسم آمريكا براى تجزيه و تقسيم ايران به واحدهاى قومى- مذهبى كوچك و فاقد امكان برخودارى از استقلال، به واقعيتى دردناك تبديل خواهد شد.
براين پايه است كه مبارزات طبقه كارگر، به مثابه نيرو و هسته مركزى يك جبهه عليه ديكتاتورى سرمايهدارى حاكم و عليه سياست تجاوزگرانه امپرياليستى، نه تنها وظيفهاى كارگرى،كه وظيفهاى ميهنى است با هدف به ثمر رساندن اهداف ملى و دمكراتيك انقلاب بزرگ بهمن ٥٧.
– مبارزه براى آزادى دستگير شدگان را بايد به جنبشى فعال و خلاقى در مبارزات انتخاباتى دوره نهم رياست جمهورى تبديل و با تمام توان پيش برد. بايد اين مبارزه را به مثابه انگيزهاى براى نبرد عمومى مردم با هدف برقرارى موازين قانونى و دموكراتيك كشور تبديل نمود.
– بايد خواستار ابراز نظر صريح نامزدهاى انتخاباتى درباره آزادى بى قيد و شرط كارگران زندانى شده و آزادى فعاليت تشكلهاى مستقل كارگرى شد.
– مبارزه براى برپا داشتن تشكلهاى صنفى و احزاب سياسى- طبقاتى مبتنى بر اصل ٢٦ و براى برخوردارى از حق تشكيل اجتماعات و راهپيمايىها مبتنى بر اصل ٢٧ قانون اساسى را بايد به حاكميت سرمايهدارى تحميل نمود!
سلب آزادى از كارگران اقدامى غيرقانونى است! به آن خاتمه دهيد!
—
فيدل كاسترو در اول ماه مه ٢٠٠٩ :
تصور مىكنند، مىتوانند ما را با اين ادعا كه تنها چيز مهم در جهان قوانين بازار و نظام سرمايهدارى است، فريب دهند!
فراخوان به کمپین برای آزادی دستگیر شدگان روز جهانی کارگر
کارگران، تشکل ها و نهادهای کارگری ایران و جهان!
در روز جهانی کارگر هنگامی که کارگران و خانواده های آنان که بنا بر فراخوان کمیته برگزاری مراسم اول ماه مه (مشتمل بر تشکل های مستقل کارگری ایران) که برای اعلام مطالبات خود و گرامی داشت این روز درپارک لاله تهران گرد هم آمده بودند، به همراه تعداد دیگری از مردم حاضر درپارک مورد یورش نیروهای امنیتی- پلیسی و ماموران لباس شخصی قرار گرفتند. این نیروها با انواع ابزار و روش های سرکوب، تعداد زیادی را شدیدا مجروح و بیش از صد و پنجاه نفر را در حالی که مورد ضرب و شتم واقع شده بودند، دستگیر و روانه زندان کردند. از این تعداد هنوز حدود یکصد تن درزندان به سر می برند. این افراد هیچ جرمی مرتکب نشده بودند که این چنین غیر انسانی سرکوب و به بند کشیده شده اند. آنها فقط به خاطر این که همزمان با میلیاردها کارگر دیگر در سراسر دنیا و به دلیل طرح مطالبات میلیون ها انسان در ایران که هر روزه تحقیر می شوند، به دلیل برپاکردن تشکل های مستقل سرکوب می شوند و ماههای متمادی حقوقی دریافت نمی کنند، تنها به دلیل این که صدای اعتراض برآورده اند، امروز در بدترین شرایط در زندان هستند. هر روز خانوادههایشان که برای آزادی آن ها در مقابل دادگاه ها و مراجع دیگر قضایی جمع مىشوند، اما با برخوردهای نامناسب و پاسخ های ضد و نقیض مواجه میشوند. ما میلیون ها کارگر و زحمتکش و مساوات طلب نسبت به عزیزان دربند و خانواده هایشان مسئول هستیم و نباید آن ها را تنها بگذاریم. باید فورا متحدانه دست به کار مبارزه ای وسیع تا آزادی همه دستگیر شدگان شویم.
ما ضمن اعلام این کمپین از تمامی تشکلها و نهادهای کارگری و حقوق بشر داخلی و بین المللی می خواهیم که با تمامی توان خود و به فراخور امکانات خود و از هر طریق ممکن، ضمن محکوم کردن دستگیری این عزیزان و درخواست برای آزادی بی قید و شرط آنان به حمایت های گوناگون و متناسب با توان خود از این عزیزان و خانواده های آنان و اصرار بر مطالبات اعلام شده در قطعنامه اول ماه مه این کارگران بپردازند.
زنده باد همبستگی طبقاتی کارگران جهان
اعلام حمایت ها، بیانیه ها و گزارش اقدامات انجام شده خود را به این نشانی بفرستید: [email protected]
نوزده اردیبهشت 88
کمیته ی برگزاری مراسم روز جهانی کارگر
سندیکای كارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه
سندیکای كارگران نیشکر هفت تپه
اتحادیه آزاد کارگران ایران
هیئت بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان
شورای همکاری تشکل ها و فعالین کارگری شامل:
– کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های آزاد کارگری
– کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
– جمعی از فعالین کارگری
– شورای زنان
کانون مدافعان حقوق کارگر
و با حمایت :
انجمن برق و فلز کرمانشاه- انجمن دفاع از کارگران اخراجی سقز – کمیته دفاع از کارگران هفت تپه – کارگران کارخانه پرریس سنندج- کارخانه بافندگی شین بافت سنندج — کارگران کارخانجات شاهو- – نساجی کردستان- غرب بافت-آجر شیل -شیرپاک آرا- گونی بافی سما- آرد فجر- نیرو رخش- کارگران بخش خدماتی بیمارستان توحید سنندج -جمعی از بازنشستگان شهرستان سنندج -کارگران شرکت فرش غرب کرمانشاه- کارخانه لاستیک دنا – جمعی از کارگران سیمان قائن – جمعی از کارگران عسلویه–— جمعی از کارگران لوله سازی اهواز – کارگران نساجی خامنه – جمعی از کارگران لاستیک البرز -کارگران کارخانجات چرخ خیاطی ایران (کاچیران) – جمعی از کارگران پالایشگاه تبریز – جمعی از کارگران پتروشیمی تبریز – جمعی از کارگران ماشین سازی تبریز – جمعی از کارگران تراکتور سازی تبریز- جمعی از کارگران شهرک صنعتی شهید سلیمی تبریز – جمعی از کارگران کارخانه سیمان صوفیان – جمعی از کارگران شهرستان فیروز کوه – جمعی از کارگران کارخانه چینی سمنان – جمعی از کارگران شهرستان مریوان – جمعی از کارگران ایران خودرو – جمعی از کارگران کارخانه صنایع فلزی شماره 2- جمعی از کارگران وفعالین شهر کامیاران – جمعی از کارگران و فعالین شهر مشهد – جمعی از کارگران کارخانه ذوب آهن اردبیل – کارگران شرکت کارگلاس تهران – کارگران یراق آلات قم – جمعی از خبرنگاران بخش اجتماعی نشریه محلی کرج – کانون فرهنگی و پژوهشی بامداد – انجمن حمایت از حقوق شهروندی -دانشجویان سوسیالیست دانشگاه های ایران-کمیته همبستگی با کارگران ایران – هامبورگ -کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ – اتحادیه کارمندان کانادا – کانون دانشجویان ایرانی در هلند – سایت خبری لجور – سایت خبری آوای زن – وبلاگ حمایت از کارگران شرکت تامین ترابر سبز صبا – جمعی از فعالین کارگری (جافک) سایت خبری صدای مردم- سایت خبری هشدار- سایت خبری روند نو -کمیته برای آزادی دستگیرشدگان 1 مه د ر ایران – استکهلم –
اسامی اشخاص حمایت کننده
نصرت تیمورزاده- مجید ارژنگ – بهرام رحمانی – مرجان افتخاری- شهلا بعاردوست – مهدی اللهیاری- ویکتوریا جمشیدی – شاهین شهری -اردشیر زارعی قنواتی – امیر معصومی – رضا راضی – پرویز قلیچ خانی- ژاله وفا – بریژت باگال آسوماس (بلژیک) بزرگمهر – جان پاسنت ( استرالیا) مهران کوشا – نیکی ایرانی- ناصر احمدی (نروژ) مزدک طوسی نژاد – بهناز مهرانی – دورل بنز (عفو بین الملل) آندره پسمن ( استاد تاریخ اجتماعی از بلژیک) مارلین و باب چارت – سیما سحابی (پوینده)سعید دهقانی – گرگ کینگ – بروس آلن – مارگرت ماریوت (از گروه دادلی بیمارستان های انگلستان ) بهروز فراهانی – سامانتا بیمیونگ – آلکس فالکونر – کونور بریان اسکوت – آمادور نویدی – رزماری ا کلارک – جنی گدز – رضا آزموده – گاوین دی (انگلستان) – پیتر مورفی (استرالیا)-
ادامه دارد