سپیده قلیان بعد از فعال شدن دوباره حساب توییتری خود، نوشت: «آمنه سادات ذبیح‌پور برای تبرئه خودش عذر بدتر از گناه آورد؛ او در پاسخ به من اعتراف کرد که پرونده‌‌ام، که حتی برای دفاع در اختیار وکیلم قرار نمی‌گرفت، در روزهای بازجویی و شکنجه من در دست او بوده است.» در زیر عین پاسخ سپیده قلیان می آید:
آمنه سادات ذبیح‌پور، اخبار ۲۰:۳۰ و تمام افراد و نهادهای رسانه‌ای جمهوری اسلامی که برای خاک پاشیدن در چشم مردم، بودجه‌های میلیاردی دریافت می‌کنند به طرز غیرقابل‌باوری احمق و سطحی هستند
در جواب من که از آغازِ پروژه‌ی اعترافات تلوزیونی بازداشت‌شدگان اخیر گفته بودم و اعترافات فعالان عرب درباره‌ی فاجعه‌ی نیزار ماهشهر را با ارجاع به تجربیات خودم نشانه‌ی شکنجه‌ی این فعالان در پشت صحنه‌ی مستندسازی صداوسیما خوانده بودم، ابتدا خانم ذبیح‌پور برای تبرئه‌ی خودش عذر بدتر از گناه آورد؛ او در پاسخ به من اعتراف کرد که پرونده‌ی من، که حتی برای دفاع در اختیار وکیل‌ام قرار نمی‌گرفت، در روزهای بازجویی و شکنجه‌ی من در دست او بوده است! تو گویی من اختلاف یا مراوده شخصی با ذبیح‌پور، که از پول خون مردم ارتزاق می‌کند داشتم!
در تکمیل آن ادعانامه، امشب هم بخش خبری ۲۰:۳۰ طبق معمول با داستان‌سرایی از “پشت پرده” و چیزهایی از این دست به دفاع از ذبیح‌پوری پرداخت که مستاصل و مضطرب در مقابل دوربین نشسته بود تا قسم بخورد در اتاق بازجویی نبوده است. اویی که بازجو را شخصی با “وقار و نجیب و آرام” می‌داند و همکارانش شغل ماموان امنیتی را “مقدس”. دیگر چه لزومی به اینهمه تکذیب و قسم؟ که از میان این قسم‌ها دائم دم خروس جعلیات و دروغ‌ها دیده شود و مدعی رسوا؟
آنها هرگز نفهمیدند و نخواهند نفهمید که شعار «ما همه با هم هستیم» نه یک شعار انتزاعی، که توضیح وضعیت تمام خستگان از وضعیت موجود است. فکر می‌کنند که اگر من از شکنجه‌ی فعالان عرب گفته‌ام، حتماً دستی در کار است و پشت و پرده‌ای.بیش از ۷هزار نفر در اعتراضات اخیر دستگیر شده‌اند که خطر شکنجه و قتل آنها را تهدید می‌کند. قلب ۸۰میلیون ایرانی در کنار آنها و خانواده‌های جان‌باختگان اعتراضات آبان ماه است. با پخش هر تصویری از اعترافات فعالین، همه‌ی ما شکنجه می‌شویم. اما برای اخلال در بازیِ کثیف شکنجه و اعتراف ، همه با هم و یکصدا بر سر دستگاه پروپاگاندای نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی فریاد می‌زنیم: شکنجه، مستند دیگر اثر ندارد.!