در جنگ اوکراین، قدرت، سیاست نظامی و ژئوپلیتیک به هم تنیده شده است.
جنگ اوکراین یک پروژه نومحافظه کارانه بود. بگذارید نگاهی به یکی از معماران اصلی خط سیاسی که منجر به جنگ در اوکرایین شد، مشاور سیاست خارجی با نفوذ و شاهین جنگی امپریالیسم امریکا ویکتوریا نولاند (Victoria Nuland) داشته باشیم. او به عنوان سفیر ایالات متحده در ناتو، برای گسترش ناتو تا مرزهای روسیه و مسلح کردن اوکراین به سلاح های سنگین فشار آورد.
در دوران اوباما رئیس 50 سفارتخانه ایالات متحده در اروپا و اوراسیا بود، و همچنین ریاست سیاست ایالات متحده در قبال اوکراین را بر عهده داشت. او مشاور دیک چنی در عراق بود، سپس مسئول سیاست روسیه در دوران کلینتون و دوباره در دوران جو بایدن شده است
او نقشی کلیدی در قیام میدان در سال 2014 ایفا کرد، که به کودتا علیه ویکتور یانوکوویچ، رئیس جمهور منتخب و تشکیل ائتلاف جدید دولت ضد روسیه داشت.
” نولاند برای ناتو کار کرد تا پایگاه های بیشتری در سمت شرق ایجاد کند و به کشورهای دوست آموزش نظامی بدهد. ماموریت او گسترش شبکه و تقویت کشورهای طرفدار امریکا بود.
در زمان نولند ناتو ده ها هزار سرباز اوکراینی را آموزش داد تا در جنگ علیه اوکراینی های شرقی که خواستار خودمختاری بودند، شرکت کنند. قتل و عام روسی زبانان گامی در راه ایجاد وضعیت کنونی بود. همین امر در مورد رزمایش های نظامی عمده ای که ناتو با اوکرایین در سال ۲۰۲۱ انجام داد، نیز صدق می کند.
یک انگیزه نئومحافظه کارانه قوی برای جنگ وجود داشت که امریکا اروپا را مجبور به همسویی با آن کرد. نئومحافظه‌کاران افکار ما در مورد جنگ اوکرایین را مهندسی می کنند. برای مثال مؤسسه مطالعات جنگ (Institute for the Study of War) تامین کننده اصلی دانش اولیه ما در مورد روند جنگ در اوکرایین است.