سازمان‌های پول دزد، با نوآوری شگفت‌انگیزی نام‌های گوناگون مانند مؤسسه نور مبین، خانه اندیش ورزان، بنیاد سپهر، مؤسسه اخلاق و تربیت، بنیاد شهید مدنی، بنیاد چهارم خرداد، بنیاد شهید جعفرپور، شهر تندیسان، بنیاد هدایت، مؤسسه علم و تمدن و عرفان ووو بر خود گذشته‌اند؛ به دزدی از سرمایه مردم می‌پردازند. نه کسی گردانندگانش را می‌شناسد و نه کسی از دامنه کارشان آگاه است، تنها می‌توان گفت که این‌ها یا کمک کننده نهادهای امنیتی و نظامی برای سرکوب مردم هستند و یا کمک کننده وزارت ارشاد برای نادان‌سازی مردم.
نه تنها سیاست‌مداران، روحانی‌ها و پاسداران ستاره‌دار از سرمایه همگانی مردم می‌دزند، بل‌که راه و روش دزدی را به فرزندان خود نیز آموخته‌اند. بلومبرگ در گزارشی در باره‌ی فروش نفت از سوی حسین شمخانی، فرزند علی شمخانی رای‌زن خامنه‌ای، نوشته‌است که او به نام «هکتور» نقشی کلیدی در صادرات نفت ایران دارد. روشن نیست که چند درصد از این فروش هنگفت به جیب او و پدرش می‌رود. یکی از رسانه‌های جمهوری اسلامی به نام نامه نیوز می‌نویسد:
«برخورداری قابل توجه فرزندان و خانواده علی شمخانی از رانت‌های حاکمیتی چیزی نیست که مقامات عالی‌رتبه کشور از آن بی‌خبر باشند. در تمام سال‌هایی که پسران شمخانی زیر سایه پدرشان، کسب و کار‌های مبتنی بر رانت و فسادشان را گسترش می‌دادند، علی شمخانی یکی از چهره‌های مهم در به نتیجه رسیدن یا نرسیدن مذاکرات احیای برجام بود. مذاکراتی که بعد از گذشت ۴ سال هنوز به نتیجه نرسیده، اما به تازگی با بازشدن سفره دل برخی چهره‌های نزدیک به دولت وقت مشخص شده یکی از عوامل به نتیجه نرسیدن آن، علی شمخانی بوده است».