سخن روز شماره: ۲۸ (۱۶ خرداد ۱٣۹۷)
باید تفاوت قایل شد میان دفاع از حق حاکمیت ملی در برابر یورش پوشیده و علنی- نظامی امپریالیسم و وظایف دفاع از منافع مردم میهن ما برای برخورداری از زندگی شرافتمندانه.
در موضع میهن دوستانه، حزب طبقه کارگر و همه ی توده ای ها قاطع ترین مواضع را در همه ی دوران ها داشته اند و به آن عمل نموده اند. نمونه های افضلی ها، کبیری ها، آتیک ها آخرین آن نیستند که قربانیان توطئه های ارجاع داخلی و خارجی نیز هستند. دفاع از میهن همه ی خلق های سرزمین کهنسال ایران، وظیفه روز است و چه بسا زندگی توده ای ها را باری دیگر هم سنگر مبارزان دیگر میهن دوست در دفاع از کشور سازد.
در همین صفحه در بخش سخن روز و مقاله ها جوانب مختلف دفاع از حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران در ارتباط با خطر تجاوز نظامی امپریالیستی طرح شده است و مواضع رسمی حزب توده ایران بازتاب یافته است.
این وظیفه ی میهن دوستانه نباید اما موجب آن شود که ما لحظه ای علت تشدید خطر کنونی امپریالیستی را از مدنظر دور داریم. حاکمیت نظام سرمایه داری وابسته به اقتصاد جهانی امپریالیستی، تحت رهبری «رهبر» که خود را سایه خدا بر روی زمین اعلام می کند، ولی به روح و تن شوم مجری برنامه خصوصی سازی و آزاد سازی اقتصادی دیکته شده توسط امپریالیسم در ایران بدل شده است، به بازی شوم دوگانه ای دست زده است که کشور را به طور روزافزون با خطرات جدید روبرو نموده است. رژیم دیکتاتوری به منظور حفظ منافع مشترک سرمایه ی مالی سوداگر داخلی و خارجی، و همزمان دریافت تضمین برای نظام ضدمردمی، به این بازی دوگانه ی ماجراجویانه دست زده است که اکنون ایران را از دو سو مورد تهدید قرار می دهد. از سوی بحران عمیق اقتصادی- اجتماعی تشدید یابنده و از سوی تهدیدات نظامی خارجی.
بازی اجرای برنامه ی امپریالیستی می توانست و توانست شرایط ضعف همه جانبه در برابر فشار امپریالیستی را برای کشور ما ایجاد سازد. خبر خروج توتال، رنو و دیگران، نشان برباد دادن آن چیزی است که همه ی لایه های حاکمیت دو سال پیش برای آن هورا کشیدند و امروز بی پایه و اساسی آن با فروپاشی امیدشان انکارناپذیر است.
تنها حزب توده ایران و همه توده ای ها پایبند به مصالح ملی رابطه میان دو کارکرد ضد ملی و ضد مردمی- ضد کارگری نظام سرمایه داری وابسته و دیکتاتوری داعش گونه آن را افشا و محکوم نموده اند.
مبارزه ی ضد امپرسالیستی به منظور دفاع از حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران از دالان انقلابی گذار از دیکتاتوری می گذرد. در این تردید نیست. همان طور که در این تردید نیست که گذار از دیکتاتوری ولایی و نظام وابسته ی سرمایه داری از دالان دفاع جانفشانانه ی علیه تجاوز احتمالی علنی خارجی و همچنین علیه سیاست پوشیده تجاوز به منظور تبدیل ایران به وابسته نیمه مستعمره اقتصاد جهانی امپریالیستی می گذرد. این دو مبارزه را باید تلفیق نمود.
درست به این منظور باید خواستار سیاست اقتصاد ملی و مردمی ای شد که ضمن تجهیز توده ها علیه سلطه ی دیکتاتوری و سرمایه سوداگر داخلی و خارجی، شرایط اقتصادی- اجتماعی دفاع از میهن را در برابر تجاوز احتمالی امپریالیستی ممکن و تقویت می کند.
بغرنجی شرایط ایجاد شده، راه حل ساده ندارد. حل بغرنج، تنها با ترکیب مبارزه ی ضد امپریالیستی و دفاع ملی از راه تغییر انقلابی سلطه ی شرایط داخلی می گذرد. این راه حل را باید به میان مردم برد و با ایجاد آمادگی برای پایان بخشیدن به سیاست خصوصی سازی و آزادسازی اقتصادی، با ایجاد همبستگی با مبارزات دائمی شده ی اعتصابی زحمتکشان یدی و فکری که هر روز لایه های جدیدی از زحمتکشان به آن می پیوندند، روند انقلابی گذار از سلطه ی دیکتاتوری را به پیش برد و با تشدید خطر خارجی پیکار نمود.