مستند تاریخ سرخ: رزا لوکزامبورگ
گروه تئاتر اگزیت
نویسنده: شیرین میرزانژاد
کارگردان و تدوینگر: مهرداد خامنهای
راوی: ایرج تدین
بازیگران: لیلی شجاعی، مجید اصغری، شیرین میرزانژاد
مدیر فیلمبرداری: امیربابک رضازاده
مدیر صحنه: میلاد هیدی
طراح پوستر: یوریک کریم مسیحی
بهمن ۱۳۹۸
در یوتیوب:
جلسه نمایش و نقد مستند تاریخ سرخ: رُزا لوکزامبورگ با حضور جمعی از نویسندگان، هنرمندان و دوستداران گروه تئاتر اگزیت از جمله: اکبر معصومبیگی، نسترن موسوی، حسن مرتضوی، ناصر زرافشان، رضا خندان-مهابادی، بکتاش آبتین، کیوان باژن، مسعود پرتوی در روز ۱۹ بهمن ۱۳۹۸ برگزار شد.
تاریخ خون بار جنبش کارگری کمونیستی سرشار از قهرمانی ها و جانفشانی های کمونیست های انقلابی چه زنان وچه مردان بوده است. متاسفانه شرایط به گونه ای رقم خورده که ناکامی انقلابیون بسی جانکاه و مکرر، و پیروزیهای آنان ناپایدار وزود گذر بوده ونتوانسته اند آنرا نهادینه، تعمیق وحفظ نمایند. علاوه بر کم تجربه گی، جوانی، و کمی امکانات ونبود پشتیبان قانونی چه محلی وچه بین المللی، غدار بودن دشمن اصلی یعنی امپریالیسم جهانی بزرگترین صد راه انقلابیون کارگری بوده است. با این دشمن به مانند خودشان باید برخورد نمود. نباید بااین دشمن دیو صفت صادق بود. چرا باید حکومت آدرس خانه رهبران حزب وتشکیلات را در زمان فعالیت علنی بداند.؟ چرا نباید عمده نیروها ومرکزیت زندگی مخفی داشته ورهبران در مهاجرت باشند.؟ چرا نباید رهبری تشکیلات غیرمتمرکز وچند لایه باشد؟ . چرا نباید رهبری شورایی وغیرمتمرکز باچندین سخن گوی شوراها باشد.؟ دلیلی ندارد رهبری را مردم بشناسند. مردم باید حزب را بشناسند ومجموعه شوراهای رهبری از طریق نمایندگان که همانا سخن گویان حزب می باشند، با مردم در تماس باشند. حفظ جان اعضا و رهبران تشکیلات واجب ترین وعمده ترین وظیفه در هرشرایط است.
رفیق عزیز ابی
بارها اشاره کرده ام که نظرهای شما راهگشاست و با خواندن آن هر بار احساس غرور در من زنده می شود و لذت می برم.
روزهای متوالی در ذهنم در جستجوی سخنی بودم که شایسته ی انعکاس در برابر نظر کنونی تان باشد. چه می توانستم بگویم، جز آنچه زنده یاد احسان طبری بارها در آثارش نوشته و آموخته؟
زندگی فردی تنها در زندگی تاریخی اجتماعیِ گونه ی انسان معنا می یابد! در این راه انسان تاریخی گام های بزرگی برداشته است و خواهد برداشت. در این امر تردیدی نیست.
امروز در خبری درباره اپیدمی کرون در چین با عنوان «ما در جنگ هستیم»، نکته ای را خواندم که بلافاصله روشن بود که چه سخنی را باید هنگام بازتاب پرسش های به جای شما انعکاس داد.
در این خبر (۱۴ فوریه ۲۰۲۰) که با اشاره به این که مبارزه علیه ویروس با مشکلاتی برای مردم چین و کارکرد «دولت چین» همراه است که برشمرده می شود، خبرگذاری چین هوآ با نقل از مقامات دولتی چین ابراز می دارد: «ما در جنگ هستیم. همه ی بخش ها باید تحرک هوشمندانه خود را بالا ببرند و در ارتباط با یکدیگر به حرکت اندازند.
مهم ترین چیز آن است که اعضا و سازمان های حزب کمونیست چین نقش ضروری و تعیین کننده ی خود را به خوبی به مورد اجرا بگذارند.»
پرسش هایی که شما مطرح ساخته اید نیز واکنشی است از نبردی که جنبش کارگری و کمونیستی به طور مداوم تا پیروزی نهایی با آن سروکار خواهند داشت. باید از اشتباه ها آموخت و از آن برای نبردهای در پیش به توشه نشست.
بدون تردید ضرورت قطعی داشت که از رهبری حزب رفقایی از صحنه ی روز نبرد و از زیر ضربه احتمالی خارج می شدند. این نکته را زنده یاد رفیق منوچهر بهزادی بارها گوشزد نموده بود. او می گفت، «اگر بعد کودتای مرداد ۳۲ هشتاد- سد نفر از کادرها به مهاجرت ارسال شده بودند، کودتا بی اثر می شد و خطری حزب را تهدید نمی کرد». این تجربه مورد توجه قرار نگرفت. بررسی علل آن باید بموقع انجام شود.
اکنون باید ولی نبرد طبقاتی را هوشمندانه به پیش برد و با کوشش های دشمن طبقاتی برای تهی ساختن نبرد طبقاتی از مضمون انقلابی آن جلوگیری نمود. شرکت شما و رفقای دیگر در بازتاب وضع نبرد طبقاتی در این زمینه کمک بزرگی است که باید با توجه به همه ی جوانب احتیاط انجام شود.
دستتان را می فشارم و برایتان توان مضاعف در نبرد آرزو دارم.
فرهاد عاصمی