امپریالیسم برای سرکردگی جهانی خود و برای فراهم کردن زمینههای رشد اقتصادی در صنعت جنگافزارسازی سرمایهگزاری میکند و به نظامیگری دامن میزند.
دوران کنونی، آمیخته ترس و امید است، زیرا ما پیش از این در یک روند چندقطبی شدن جهان زندگی نکردهایم. از سویی خودآگاهی جنوب جهانی، ژرفش و گسترش نگرش ضدامپریالیستی در این کشورها، نیرومند شدن اقتصادی و نظامی جمهوری خلق چین و روسیه، گسترش پیمان های بریکس و شانگهای دانه امید در دلها میکارد. و از سوی دیگر، تجربه تاریخی انقلاب اکتبر به روشنی نشان میدهد که امپریالیسم بدون جنگ، آماده پذیرش از دست دادن سرکردگی خود در یک جهان چندقطبی نیست. در این زمان، صلحخواهی، صلحدوستی و نبرد برای صلح یکی از وظیفههای کمونیستها است.