اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
دوشنبه ۲۱ مرداد ۱٣۹٨ – ۱۲ اوت ۲۰۱۹
جناب آقای منصور غلامی
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
این نامه در حالی نوشته میشود که دانشجویان فعال جریان صنفی سراسر کشور و دیگر فعالین، به سبب اعتراضات بهحقشان، به حبسهای طولانیمدت محکوم شده و برای تحمل احکام ظالمانهشان یکی پس از دیگری روانهی زندان میشوند.
جنابعالی ازآنرو خطاب این نامه هستید که عملاً مسئولیت حقوقی نهادی را عهدهدارید که وظیفهاش باید دفاع از استقلال دانشگاه، حق تحصیل رایگان و جلوگیری از تعدی نیروهای امنیتی و شبهنظامی به آن باشد؛ بااینوجود از زمان انتصاب جنابعالی به سمتِ وزارت در مهر ۱۳۹۶ تا امروز، بدنهی دانشجویانِ فعال جریانِ صنفی به سبب اعتراضات بهحق خود، نسبت به روند کالا شدن و بازاریسازی حق رایگان تحصیل و خدمات پیرامون آن و نیز بهسبب همصدایی با تودهی معترض جامعه (از کارگر و معلم تا پرستار و بازنشسته) به همین روند در حیاتِ اجتماعیشان، مشمول سنگینترین برخوردهای قضایی شدهاند.
امروز بهخاطر مداخلهی آشکارِ انواع و اقسام نهادهای امنیتی و شبهنظامی در داخل دانشگاه، جهت سرکوب این صدا، عملاً مفهومی تحت عنوان «استقلال نهاد دانشگاه» به شوخی تلخی بدل شده؛ شاید مهمتر از این نمونهی آشکار و سرکوب برای نابودی «استقلال دانشگاه» این نکته باشد که «انتقاد از انتصاب جنابعالی بهعنوان وزیر علوم» بهعنوان مصداق اتهام در احکام دانشجویان درج شده است که بیتردید از باتوم خوردن در دانشگاه هم دردناکتر است.
ما بهعنوان یک صدا از میان دیگر صداهای معترض بدنهی دانشگاه، یعنی صدای دانشجویان دانشگاهِ تهران، مایلیم که جنابعالی، استادان، دانشجویان دانشگاهها و سایر فعالان صنفی و مدنی را از وجود ۱۴ دانشجوی تحت حکم این دانشگاه با مجموع احکام بالغ بر ۸۰ سال حبس تعزیری (تا به این لحظه هنوز دادگاه مرضیه امیری برگزار نشده است) مطلع سازیم. از میان این ۱۴ نفر، امروز ۴ نفر در زنداناند و نظر به ناتوانی دانشگاه و وزارت علوم در تأمین امنیت و استیفای حقوق آنان تا اندک زمانی دیگر هر ۱۴ نفر پشت میلههای زندان خواهند بود. لازم به گفتن نیست که وقتی میگوییم «دانشجویانِ زندانی»، یعنی اینکه کلیهی آنان مشغول به تحصیل در مقاطع مختلف هستند و با وضعیت کنونی عملاً محروم از حق تحصیل شدهاند. اسامی این دانشجویان با احکامِ صادرهشان به شرح زیر است:
۱. پدرام پذیره (دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه تهران) محکوم به ۷ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق
۲. سینا درویش عمران (دانشآموختهی مترجمی زبان آلمانی دانشگاه تهران) محکوم به ۸ سال حبس تعزیری، ۲ سال ممنوعالخروجی و محرومیت از فعالیت سیاسی، حضور در احزاب و دستهجات سیاسی و فضای مجازی
۳. سها مرتضایی (دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران) محکوم به ۶ سال حبس تعزیری، ۲ سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروهها و دستهجات سیاسی
۴. پریسا رفیعی (دانشجوی کارشناسی عکاسی دانشگاه تهران) محکوم به ۷ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق تعزیری ، ۲ سال ممنوعالخروجی، ۲ سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروههای سیاسی و اجتماعی
۵. علی مظفری (دانشجوی کارشناسی انسانشناسی دانشگاه تهران) محکوم به ۸ سال حبس تعزیری، ۲ سال
ممنوعالخروجی و محرومیت از فعالیت سیاسی، حضور در احزاب و دستهجات سیاسی، فضای مجازی، رسانهها و مطبوعات
۶. سینا ربیعی (دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه تهران) محکوم به ۱ سال حبس تعزیری، ۲ سال ممنوعالخروجی
۷. سیما انتصاری (دانشجوی کارشناسی ارشد زبان انگلیسی دانشگاه تهران) محکوم به ۵ سال حبس تعزیری
۸. محسن حقشناس (دانشجوی کارشناسی طراحی صحنه دانشگاه تهران) محکوم به ۲ سال حبس تعزیری
۹. محمدقاسم اللهیاری (دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک انرژی دانشگاه تهران) محکوم به ۲ سال حبس تعزیری
۱۰. مرضیه امیری (دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه تهران)، (در زندان و منتظر دادگاه)
۱۱. لیلا حسینزاده (دانشجوی کارشناسی ارشد انسانشناسی دانشگاه تهران) محکوم به ۶ سال حبس تعزیری، ۲ سال ممنوعالخروجی (در زندان)
۱۲. روحالله مردانی (معلم و دانشجوی کارشناسی ادبیات دانشگاه تهران) محکوم به ۶ سال حبس تعزیری، ۲ سال محرومیت از برخی حقوق اجتماعی و ممنوعالخروجی (در زندان)
۱۳. کسری نوری (دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بشر دانشگاه تهران) محکوم به ۱۲ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، ۲ سال تبعید به ثلاث باباجانی، ۲ سال ممنوعالخروجی، ۲ سال محرومیت از عضویت در گروهها و احزاب و دستهجات سیاسی و اجتماعی و فعالیت رسانهای (در زندان)
۱۴. شیما انتصاری (دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه تهران) محکوم به ۵ سال حبس تعزیری (در زندان)
همچنین خشایار دهقان (دانشجوی دکتری برق دانشگاه تهران)، پس از گذراندن دوران محکومیت خود، تحت فشار نهادهای امنیتی جهت اخراج وی از دانشگاه در وضعیت تحصیلی نامشخصی قرار گرفته است.
اشاره به دو مورد اخیر حمله به دانشجویان دانشگاه تهران، نمایی از وضعیت سرکوب جاری را به تصویر میکشد:
در آخرین حملهی صورت گرفته به بدنهی دانشجویی جریان صنفی، روز یکشنبه ۶ مرداد ۱۳۹۸ علیرغم اینکه روز قبل از آن لیلا حسینزاده، دانشجوی کارشناسی ارشد انسانشناسی، فعال صنفی دانشجویی، جهت حضور در شعبهی ۲ بازپرسی دادسرای ناحیهی ۳۳ شهید مقدس، احضار و تعیین تاریخ تلفنی شده بود، به منزل وی یورش برده و برای بار دوم مبادرت به بازداشت ایشان کردند. اکنون خبرها حاکی از آن است که علیرغم اشتغال به تحصیل لیلا حسینزاده و قول پیگیری از جانب تمامی نهادهای درگیر درون دانشگاه، او جهت تحمل ۳۰ ماه حبس تعزیری روانهی بند زنان زندان اوین شده است.
توجیه اسفانگیز مسئولان دانشگاه در مواجهه با اعتراضات بدنهی دانشجویی به این رویهها و نیز خلف وعدههای ایشان مبنی بر تضمین حق تحصیل دانشجویان این است که «موضوع فرا دانشگاهی است و از ما کاری ساخته نیست.»
در نمونهای دیگر مرضیه امیری دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی نیز که ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ مقابل پلیس امنیت بازداشت شد، بیش از ۱۰۰ روز است که در بازداشت موقت به سر میبرد! این در حالی است که بارها شرایط بد جسمی او اطلاعرسانی شده و از انبوه وعدههای بیسرانجام مسئولان دانشگاه و وزارت علوم، هیچ گشایشی در وضعیت این دانشجوی زندانی (همچون دیگران) ایجاد نشده است.
علاوه بر این، دهها دانشجوی دیگر از دانشگاههای سراسر کشور گرفتار همین وضعیتاند و به سبب عدم برخورداری از تریبون لازم برای دیده و شنیده شدن، در سکوت خبری در حال تحمل حبس، تعلیق از تحصیل و ازهمپاشیدگی زندگیشان هستند.
حراست دانشگاهها عملاً شعبهی دانشگاهی نهادهای امنیتی شده و این موضوع در کنار بیقدرتی محض ریاست دانشگاه تهران و روسای دانشکدهها و نیز سرکوب تشکل مستقل دانشجویان، فارغ از شعبات دانشجویی جناحین حکومتی موجود در دانشگاه، عملاً وزارتخانهی جنابعالی را به شکلی از معاونت قوه قضائیه و دیگر دستگاههای امنیتی در نظارت بر دانشگاه بهمنظور برقراری سکوتی مرگبار برای تداوم بازاریسازیها و سیاستزدایی از اذهان دانشجویی تبدیل کرده است.
ما جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران ضمن محکومیت این سرکوبها در قالب بازداشت، احکام و محرومیتهای غیرانسانی و غیرقانونی، بنا به موقعیت حقوقی جنابعالی، عملاً شما و وزارت علوم را مسئول اصلی این وضعیت تأسفبار برای دانشگاه تهران و دیگر دانشگاههای کشور میدانیم و بدینوسیله خواستار آزادی فوری دانشجویان بازداشتی این دانشگاه، لغو کلیهی احکام صادره و نیز برداشته شدن کلیهی محرومیتهای رخداده برای تحصیل آنان هستیم.
پیشاپیش اعلام می کنیم بسیار شرمآور خواهد بود که تبدیلشدن احکام صادره از هشت تا نه سال در دادگاه بدوی به دو تا پنج سال در دادگاه تجدیدنظر را سندی دال بر موفقیت وزارت علوم در تعامل با قوه قضاییه عنوان کنید. عباراتی چون «احکام عادلانه»، «دادرسی منصفانه» و «رأفت اسلامی» در نظر ما نامهایی دیگر برای بیکفایتی این وزارتخانه و سرپوش گذاشتن بر سرکوب آشکاری است که در نهاد دانشگاه جریان دارد. از نظر ما احکام صادره در دادگاههای بدوی مصداق «به مرگ گرفتن» هستند تا دانشجویان فعال به هنگام صدور رأی دادگاههای تجدیدنظر «به تب» راضی شوند.
نظر به تاریخ این نوع از سرکوبها (از هنگام «انقلاب فرهنگی»)، در دانشگاه تهران بهطور خاص (و سراسر کشور بهطورکلی)، باید برای شما واضح باشد که دغدغهای که دانشجویان بازداشتی و تحت حکم این دانشگاه (و دیگر دانشگاههای کشور) بابت آن هزینه میدهند، دغدغهی همهی ماست و این شعله، خاموش نخواهد شد. به جنابعالی توصیه میکنیم که بیش از این بر ثبت نام خود بهعنوان وزیر علوم در یکی از دوران سیاه سرکوب دانشجویان اصرار نورزید، دستکم با اعلام استعفا به سبب سلب اختیارات لازم از وزارت علوم برای حفظ استقلال نهاد دانشگاه، مسئولیت اجتماعی خود را به جا آورید.
در آخر تأکید میکنیم که «حق اتمام تحصیل» هیچ دانشجویی نباید به سبب محکومیت قضایی (حتی اگر قطعی شده باشد) سلب گردد. ما در دفاع از این حق، لحظهای عقبنشینی نخواهیم کرد و بیکفایتی وزارتخانهی شما را در این خصوص جزوی از پازل سرکوب دانشگاه میدانیم و در برابر آن خواهیم ایستاد .