شرکتهای انحصاری امپریالیستی با در دست داشتن بخش کشاورزی و سرچشمههای زیرزمینی اوکرایین، جایگاه استراتژیک امپریالیسم امریکا، برای نگهداشت سرکردگی جهانی را نیرومند میکنند.
نیمی از زمینهای کشاورزی در اوکرایین پیش از سال ۲۰۲۲ به شرکتهای غربی فروخته شد. حتا کارشناسان غربی آشکارا میگویند که درگیری در اوکرایین نبردی برای سرچشمههای زمینی و زیرزمینی اوکرایین نیز است. کارشناسان میگویند که ۵۰۰ هزار تن لیتیوم در دونباس است، اوکرایین در میان ۵ تولید کننده برتر جهانی گالیم و دومین تولیدکننده تیتانیوم جهان (برای صنعت هوایی، فضایی، پزشکی، خودروسازی و کشتی سازی بسیار برجسته است) و یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آهن، کائولن، منگنز، زیرکونیوم و گرافیت (۲۰ درصد گرافیت جهان) است.
اوکرایین ۲۰ هزار معدن با ۱۱۶ مواد معدنی دارد. اوکرایین پنجمین تولیدکننده سرب، چهارمین تولیدکننده مس، ششمین تولیدکننده روی و نهمین تولیدکننده نقره در اروپا است. اگر شرکت های غربی می خواهند از چنین سرچشمههای طبیعی بهرهبرداری کنند، دولتهای آنها باید از رژیم کیف در جنگ علیه روستباران در شرق اوکرایین و خود روسیه پشتیبانی کنند. امریکا ۹۰ درصد تیتانیومی که برای صنعت خود نیاز دارد، را از بازار جهانی میخرد. بوئینگ آمریکایی ۳۰ درصد از نیاز خود به تیتانیوم را از روسیه فراهم میکند. امپریالیسم امریکا و غرب برای نیرومند شدن در رقابت با چین به این عنصرهای معدنی نیاز فراوان دارند.
عنصرهای معدنی کمیاب زیرزمینی اوکرایین، میتواند به اقتصادهای غربی کمک کند تا خود را از وابستگی به چین و روسیه را در زمینه انرژی رها سازند. عنصرهای معدنی دونباس برای صنعت امریکا و غرب خیلی برجسته هستند.
یکی از بزرگترین معدنهای آهن در بخشی از زاپوروژیه است که هم اکنون در دست روسیه است. دریای آزوف دارای نفت و گاز است. زاپوروژی و دونتسک دارای سرچشمههای بزرگ لیتیوم هستند. بسیاری از کارشناسان غربی آینده سرنوشت انرژی اروپا را با پیروزی اوکرایین در دونباس گره زدهاند.
دیدگاهتان را بنویسید