رژیم میلیاردها دلار صرف جنگ‌های نیابتی و تنش‌آفرینی‌های منطقه‌ای کرده است که می‌توانست این منابع را در جهت بهبود رفاه مردم و پیشرفت کشور هزینه کند. این سیاست‌های پرهزینه نه تنها ضامن امنیت کشور ما نشده است، بلکه مانع دستیابی کشور به یک اقتصاد ملی و خودکفا شده است و از توان رقابت اقتصادی ما با همسایگان کاسته است و موجب وابستگی اقتصادی فزاینده به کشورهای چون ترکیه و امارات شده است.
در نتیجه، علاوه بر کاهش توان رقابت اقتصادی کشور با همسایگان، این وابستگی‌های اقتصادی پیشرفت و استقلال اقتصادی کشور را به خطر انداخته است.
مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت:
”برعکس ایران که نتوانسته به درجات علمی و فنی که لازمه سروری و وابسته‌شدن همسایگان است، برسد، رژیم جعلی اسرائیل با کشورهایی مثل مصر، اردن، بحرین و برخی دیگر قراردادهای انتقال تکنولوژی تصفیه آب، فاضلاب، آب‌چرخانی و آبیاری مدرن کشاورزی منعقد کرده و آنان را وابسته به خود کرده و می‌بینیم این کشورها در برابر جنایات اسرائیل دم فرو بسته‌اند. متأسفانه ما علاوه بر اینکه نتوانسته‌ایم همسایگان را به نوعی وابسته علمی و فنی کنیم، خود در بدترین شرایط به سر می‌بریم و در وضع محیط زیست ما در زمینه‌های یادشده، که اسرائیل به کمک کشورهای مسلمان آمده، ازجمله هوای تنفسی مردم، هیچ‌گونه اقدام عملی انجام نشده و فقط تعطیل‌کردن روزهای کاری هنر مدیریت ما است. هنوز دیر نشده است، به صورت بسیار خلاصه نیازمند ترجیح عقل و علم بر نقل گزینشی هستیم وگرنه شیب‌های سرازیری پدیده‌های حیاتی کشور همچنان ایران را به قهقرا می‌برد به نحوی که نیروهای بازدارنده تدارک دیده‌شده نیز از کارایی خود جدا می‌شوند. اگر می‌خواهیم با همسایگان رابطه خوب داشته باشیم، باید از توانمندی علمی، فنی و اقتصادی برخوردار باشیم والا دیری نمی‌پاید که سلطه‌طلبان و جنایتکاران از طریق همسایگان مزاحمت‌هایی جدی برای ما ایجاد خواهند کرد.”