سخن روز شماره: ۳۶ (۳۰ خرداد ۱٣۹۷)
باسلام به خانواده بزرگ حزب توده ایران
رفقای گرامی به من این افتخار بزرگ داده شده که با زبان ساده کارگری همه توده ایها را به گفتگوی وحدت ، جهت یک پارچه شدن همه جریان های شریف توده ای زیر پرچم پر افتخار حزب توده ایران دعوت نمایم. البته من کوچک تر از آنم که شما دانشمندان و بزرگواران واستاتید محترم رابه این امر خطیر فراخوان نمایم ولی چه کنم ؟ وظیفه است. رفقا بهتر میدانند که وضیعت بحرانی جامعه ایران در حال زایش است و زیر پوست شهر غوغایی است که اگر نادیده انگاشته گردد ، گناهی نابخشودنی است. فضای حاکم آلوده به یأس ونومیدی کم کم به چه باید کرد ( چگونه میخواهیم زندگی کنیم ) تبدیل شده و می شود. عباراتی مانند مواظب کلاه خودت باش ، به توچه به فکر خودت باش، به ، درد مشترکمان گران است ، بدل گردیده . گارگران ، معلمان ، بازنشستگان و دیگر حقوق بگیران ،فوج فوج به کف خیابان ها آمده وزندان وشلاق را تجربه می کنند. محله های فقیر نشین، حاشیه شهرها، کودکان کار با مادران رنگ پریده شان و پدران بیمار واز کار افتاده شان ، پیر مردان و بیوه زنانی که از درون زباله ها روزیشان را می جویند ، دیگر از این وضع واین اختلاف طبقاطی لعنتی خسته شده اند. به عبارتی دیگر شرایط عینی انقلاب، میرود که بر جامعه حاکم گردد.و در اینجاست که باید گفت : رفقا زمان آن رسیده که ضعف هایمان را آنچنان بر صورت یکدیگر بکوبیم که از شدت درد گریه مان بگیرد.( منصور یاقوتی) البته ضعف ما از اصول نیست ، از عدم پایبندی به آرمان طبقه گارگر و مصالح عالیه حزب توده ایران نیست. ضعف ما پراکندگی است، ضعف ما رو در رو شدن با رفقایمان و حل اختلاف در دیدگاههای سیاسی مان است.
رفقا وقت تنگ است و خلق در رنج، برای رهایی از این گرداب ، ما نیاز به یکی شدن داریم، دست من کمک ز دست شما میکند طلب.
رفقا فراموش نکنید که شما تربیت شده دامان حزب توده ایران وشاگردان وهمرزمان دانشمندان شهید و فقید توده ای هستید و از آنان درس گرفته اید ، همانانی که با افتخار می گفتند ، هر توده ای خود به تنهایی یک حزب (حزب توده ایران) است ، پس شایسته است به ندای وحدت سایت توده ای ها به مدیریت دکتر فرهاد عاصمی جواب مثبت داده تا با اتحادمان دشمنان را کور ودرخت تناور حزب ارانی ها ، روز به ها ، طبری ها ، جوانشیر ها کیا نوری ها، رحمان ها وعمویی ها را پر بارتر کرده تا شرط ذهنی عقب مانده از عینیت در راه را، غنا بخشیم. موفق باشید.