چکیده :در پی این اعتراضات تعداد زیادی از مردم بازداشت و راهی زندانهای رسمی و غیررسمی شدهاند. وضعیت زندانهای رسمی حکومت که تحت نظارت سازمان زندانها قرار دارد بنا بر اظهارات زندانیان غیرانسانی است و این شرایط در زندانهای غیررسمی به مرز فاجعه خواهد رسید، همانطور که در سال ۸۸ افشای کهریزک نشان دهنده عمق فاجعه بود….
جمعی از فعالان حقوق زنان در بیانیهای به سرکوب و کشتار معترضین به گرانی بنزین در آبان ۹۸ اعتراض کردند.
فعالان زنان در این بیانیه که به امضای ۱۴۰ نفر رسیده است، سیاستهای اقتصادی حکومت را مسبب استثمار نیروی کار، بیکاری و محرومیت از خدمات اجتماعی دانستند که با گران شدن بنزین به اعتراض گسترده در صدها شهر رسید. اما پاسخ حکومت به این اعتراضها، کشتار و دستگیری گسترده بود: «اقتدار طلبان چارهای جز این ندیدند که به سرکوب شدید و عریان معترضان بپردازند. بر اساس آمارهای منتشر شده صدها نفر تاکنون جان باختهاند هرچند آمارهای غیررسمی از تعداد بیشتری خبر میدهد که برخی از آنان کودک هستند. ویدیوهای تازه منتشر شده نشان میدهند که چگونه محرومان که زمانی ادعا میشد ولینعمتان این کشورند به رگبار بسته شدهاند. اخباری که کم کم از دیوار سرکوب و سکوت میگذرند عیان میسازند که چگونه در شهری چون ماهشهر که نمونه واضحی است از تلاقی فرودستی قومی و طبقاتی، برای به خاک و خون کشیدن معترضان حتی از به میدان آوردن تانک نیز فروگذار نمیشود.»
در نهایت، نویسندگان بیانیه، نگرانی خود را از وضعیت بازداشت شدگان اعلام کردند و خواهان آزادی بیقید و شرط آنها شدند.
متن کامل بیانیه
اعتراض حق ماست، به سرکوب و کشتار معترضین پایان دهید
نئولیبرالیسم با شدت و ضعف سالها است که خود را بر سیاستهای اقتصادی کشورهای مختلف جهان تحمیل کرده است و در همهی جهان به فلاکت و فقر مردم به ویژه زنان دامن زده است. اجرای این سیاستها سبب بیکاری و استثمار نیروی کار، محرومیت از خدمات درمانی دولتی و دسترسی کمتر به آموزش رایگان شده است.
اجرای این سیاستها، یک سویهی ماجرا است، سویهی دیگر ماجرا مقاومت و اعتراض مردم است. مقاومتی که به موازات سختتر شدن شرایط زندگی هر بار گستردهتر شده است تا جایی که در خیزش آبان ماه، دهها شهر کوچک و بزرگ را فراگرفت و چنان وسعت و گستردگیای یافت که اقتدار طلبان چارهای جز این ندیدند که به سرکوب شدید و عریان معترضان بپردازند. بر اساس آمارهای منتشر شده صدها نفر تاکنون جان باختهاند هرچند آمارهای غیررسمی از تعداد بیشتری خبر میدهد که برخی از آنان کودک هستند. ویدیوهای تازه منتشر شده نشان میدهند که چگونه محرومان که زمانی ادعا میشد ولینعمتان این کشورند به رگبار بسته شدهاند. اخباری که کم کم از دیوار سرکوب و سکوت میگذرند عیان میسازند که چگونه در شهری چون ماهشهر که نمونه واضحی است از تلاقی فرودستی قومی و طبقاتی، برای به خاک و خون کشیدن معترضان حتی از به میدان آوردن تانک نیز فروگذار نمیشود.
در پی این اعتراضات تعداد زیادی از مردم بازداشت و راهی زندانهای رسمی و غیررسمی شدهاند. وضعیت زندانهای رسمی حکومت که تحت نظارت سازمان زندانها قرار دارد بنا بر اظهارات زندانیان غیرانسانی است و این شرایط در زندانهای غیررسمی به مرز فاجعه خواهد رسید، همانطور که در سال ۸۸ افشای کهریزک نشان دهنده عمق فاجعه بود.
آمارهای رسمی تعداد زندانیان را بیش از ۷۰۰۰ نفر اعلام کرده است که هنوز وضعیت آنان مشخص نیست. در سکوت خبری و شرایطی که ما حتی نام این هزاران تن را نمیدانیم خطر بزرگی جان این عزیزان را تهدید میکند. تلاش برای پروژهسازی و اخذ اعترافات اجباری تاکنون بارها از سوی نهادهای امنیتی اجرا شده و این بار نیز با توجه به سرکوب شدید در خیابان این پروژه با جدیت بیشتری صورت خواهد گرفت.
ما جمعی از فعالان زنان در ایران ضمن اعلام همبستگی با مبارزات و اعتراضات اخیر علیه شرایط فلاکتبار اقتصادی اعلام میداریم اعتراض خیابانی در ایران نیز همچون همه دنیا حق مردم و سرکوب مردم به هر بهانهای محکوم است. ما خواهان آزادی بیقید شرط تمامی زندانیان سیاسی بهخصوص بازداشتشدگان اخیر و دسترسی آزاد همه بازداشتشدگان به وکیل هستیم. ما همچنین ضمن اعلام همدردی با خانوادههای کشتهشدگان از آنان میخواهیم تا بر فضای ترس و تهدید فائق شده و شجاعانه خواهان محاکمه آمران و عاملان قتل عزیزان خود باشند و برای تحقق این خواسته خود را در کنار آنان میبینیم.
آذر گیلانی، آذین رضاییان، آرش گنجی، آزاده کیان، آزاده مولوی، آیدا جودکی، احمد زاهدی لنگرودی، اعظم نجیبی، اکرم مهدیه، الناز انصاری، الهام عابد عبادی، الهام هومینفر، الهه امانی، الهه باقری، الهه فراهانی، اندیشه جعفری، باربد گلشیری، بنفشه جمالی، بهاران سواری، بهزاد امامی، بیان عزیزی، بیتا حاجی صادقیان، بیتا طاهباز، بیژن پیرزاده، پرتو نوریعلا، پرستو الهیاری، پرستو بیرانوند، پرستو قربانی، پروانه قاسمیان، پروین ضرابی، پروین همتی، ترانه روستا، جلوه جواهری، چنور مکی، حمیدرضا زاهدی، داوود نوائیان، دلارام علی، دنیا امیری، رز بهرامی، رضا دهقان، رضا فانی یزدی، رقیه رضائی، روحی شفیعی، رودابه امیدیان، زارا امجدیان، زهره اسدپور، زهره دهقان، زیبا میرحسینی، زینب الوندی، زینب نظری، ژاله روحزاد، ژاله سالاری، سارا صحرانورد فرد، ساناز محسنپور، سپیده انتظامی، سپیده جدیری، سپیده رضوی، سمانه سوادی، سمانه عابدینی، سهیلا وحدتیبنا، سودابه فرخنیا، سوسن طهماسبی، سوما رستمپور ، سیما شاهعباسی، سیمین فروهر، شعله ایرانی، شقایق وحیدی، شکوفه اکبری، شکیبا عسگرپور، شمیم شرافت، شهلا هویدا، صبرا رضایی، صدیقه پاکضمیر ، ضیا زمانسرایی، غزال محسنپور، غزال مرادی، فاطمه ترابی، فاطمه کریمی، فاطمه میراعلمی، فتانه عبدالحسینی، فخری شادفر، فرانک فرید، فرخنده جعفری، فرزانه راجی، فروغ رفیعی، فروغ سمیع نیا، فروغ عزیزی، فریدا صبا، فریده گشتاسیپور، فری روشن، فرید قدمی، فریدا آفاری، فریسا آذر، فیروزه مهاجر، کامران طاهباز، کاوه مظفری، کیمیا مهدیپور، گلاله بهرامی، گلشن فیال، لیلی الیکایی، مجید ملکی، محبوبه حسینزاده، محبوبه عباسقلیزاده، مرتضا حسینی، مرضیه شکیبا، مریم رحمانی، مریم اشرافی، مریم رضایی، مریم روستایی صفت، مریم زندی، مریم میرزانژاد، مریم واحدی، معصومه وطنی، ملاحت مدنی، منصور اطمینان، منصوره شجاعی، منیره برادران، منیژه فروزنده، منیژه نجمعراقی، مهتاب محمودی، مهرداد فلاحی، مولود حاجیزاده، مولود محمدی، مونا آفاری، مونا محمدزاده، مهرانگیز کار، مینا پاکدل، مینا صفار سفلائی، مینو حیدری (کیامان)، نازلی فرخی، ناهید جعفری، ناهید میرحاج، نرگس صحرانوردفرد، نسترن موسوی، نسرین سرحدی، نفیسه محمدپور، نوشین کشاورزنیا، نیره توحیدی، هدا امینیان، وحیده مولوی، یاسمین حشدری