پايبندي به مضمون پرسويه مبارزه حزب طبقه كارگر ايران! «خواننده هاي» دستچين شده ي ”نويدنو“!

مقاله شماره: ١٣٩٤ / ١٦ (٨ خرداد)

واژه راهنما: نظربندي درون حزبي و فعاليت تبليغي- ترويجي در جامعه. استفاده از «شبكه»هاي اينترنتي.

پايگاه اينترنتي ”نويدنو“ در شماره ٨٠٤ خود (٢٥ ارديبهشت ١٣٩٤) «حاصل كار فشرده چند ماهه رفيق احمد سپيداري» را با عنوان ”مبارزات اجتماعي شبكه اي و مركزيت دموكراتيك“ منتشر ساخت (http://www.rahman-hatefi.net/navidenou-804-70.940275.htm).

به منظور توسعه فعاليت «تبليغي- ترويجي حزب توده ايران»، نظريه پرداز در مقاله خود خواستار «تلفيق اصل سانتراليزم دموكراتيك» با «شبكه هاي» ارتباط اينترنتي است. به سخني ديگر، او خواستار «شبكه اي» شدن «حوزه هاي حزبي» است.

به منظور جلب توجه «خوانندهاي خود» به اهميت كار فشرده اين رفيق، نويدنو در توضيح خود، خبر از «تحمل درد كليه و قلب» توسط نظريه پرداز را در حين «صرف وقت» براي تنظيم «مجموعه» براي خواننده متذكر مي شود. از اين طريق نويدنو تاكيد خود را براي شركت خوانندگان در ابرازنظر برجسته ساخته و «از خواننده هاي خود مي خواهد با موضوع به عنوان طرح مبحث، با توجه بيشتري برخورد نمايند و هرگونه انتقاد و پيشنهادِ تكميلي را با نويدنو در ميان گذارند.»

پايبندي به مضمون پرسويه مبارزه حزب طبقه كارگر ايران!

١- در تائيد نكته مركزي در نظر رفيق احمد سپيداري مبني بر ضرورت استفاده از امكان هاي الكترونيكي براي پيشبرد مبارزه طبقاتي حزب توده ايران، استفاده از اين امكانات در فعاليت تبليغي و ترويجي حزب ضروري و كمك است.

٢- شكل پيشنهاد شده به منظور بهبود شرايط نبرد طبقاتي كه بايد از طريق بهبود فعاليت تبليغي- ترويجي تحقق يابد، به نظر نظريه پرداز، تبديل حوزه هاي حزبي به واحدهايي است كه «شبكه اي» شده اند. نظريه پرداز در پيشنهاد پژوهشگرانه خود، در باره چگونگي به سرانجام رساندن طرح خود، نظر مشخصي را مطرح نمي سازد. به سخني ديگر، در باره روند تكوين صوري (شكلي) پيشنهاد تذكري نمي دهد. تنها مضمون جديد: «شبكه اي شدن حوزه حزبي»، در پيشنهاد طرح شده است.

در سطور زير، ضمن نگرشي انتقادي به مضمون «شبكه اي شدن حوزه حزبي»، كوششي براي تدقيق شرايط عملكرد شكل «شبكه اي»، به سخني ديگر، انديشه هايي در ارتباط با روند تكوين صوري پيشنهاد طرح و به بحث گذاشته مي شود.

شركت وسيع تر و خلاق تر رفيقان حزبي و هواداران در مبارزه تبليغي- ترويجي در شرايط حساس كنوني كه نياز به آن به شدت احساس مي شود، بدون تشديد فعاليت نظري و سياسي در حزب قابل دسترسي نيست. بدون تاثير بحث و گفتگوهاي خلاق و سازنده در جلسات و ديدارهاي حزبي و برگزاري سمينار و نشست هاي علمي، زمينه عملي و به ويژه ذهني- نظري براي تشديد فعاليت تبليغي- ترويجي، ازجمله در شكل «شبكه اي»، ناممكن است. نيازي كه لابد انگيزه كوشش رفيق سپيداري را براي تنظيم «مجموعه» نيز تشكيل مي دهد.

عملا جلسات حزبي در سطح حوزه، بحث و گفتگو در باره مواضع انقلابي حزب در نشست هاي منظم و همچنين در بحث با هواداران و يا مخالفان تعطيل شده است. براي نمونه كوچكترين تداركي براي اين گونه بحث ها در مراسم روز اول ماه مه در شهر كلن/ آلمان توسط واحد حزبي ديده نشده بود. در اين شهر سنت ديرين برگزاري جلسات پرشور بحث و گفتگو وجود دارد. مي توان و بايد آن ها را زنده كرد. تعميق نبرد طبقاتي در ايران كه به آن در زير پرداخته شده، تشديد فعاليت رفيقان حزبي را طلب مي كند.

٣- ايجاد هسته ي حزبي توسط ارگان مربوطه با وظيفه سازمان دادن فعاليت «شبكه اي» در ارتباط با بدنه حزب گام نخست را تشكيل مي دهد. مي توان نام چنين هسته اي را ”هيئت تحريريه فعاليت شبكه اي“ گذاشت كه بايد به نوعي يك ”نشريه“ حزبي ارزيابي گردد. فعاليتي كه مي تواند در طول زمان، نقشي تا حد يك برنامه ”تلويزيوني“ يا امثال آن نيز بيابد.

حوزه حزبي و تك تك اعضا و هواداران، ”خبرنگاراني“ هستند كه با توجه به موازين مبارزه مخفي و علني، به طور فعال در رساندن خبر، عكس، ويدئو و غيره براي انتشار توسط ارگان حزبي مي كوشند و به غني تر شدن فعاليت تبليغي- ترويجي حزب كمك مي رسانند. از اين طريق مبدا ارسال خبر، كم تر در معرض خطر نظارت دشمن طبقاتي قرار داشته و محفوظ تر است. اين فعاليت در واقع شكل عملي براي تحقق بخشيدن به پيشنهاد رفيق سپيداري است.

اخيراً نشريه آلماني ”جهان جوان“ از ابتكارِ مبارزان افريقايي تبار در آمريكا خبر داد كه همه افريكوآمريكايي ها را تشويق مي كند، با فيلم برداري به صورت منظم از اقدام پليس عليه افريقايي تبارها و انتقال آن به شبكه هاي پيش گفته، شيوه سركوبگرانه پليس امپرياليسم آمريكا را به چالش كشانده و افشا و رسوا سازند. در جريان كودتاي انتخاباتي سال ١٣٨٨ در ايران نيز مبارزان از اين امكان براي افشاي سركوب عمال كودتا به طور وسيع بهره بردند. اكنون نيز استفاده از اين امكان به طور پراكنده وجود دارد. ضرورت سازماندهي منظم آن اما ضروري به نظر مي رسد و مي تواند نقش مثبتي عليه سلطه ديكتاتوري در ايران ايفا ساخته و فعاليت توده اي ها و هواداران حزب توده ايران را به طور كمّي و كيفي توسعه دهد.

بدون ترديد مي توان براي تحقق بخشيدن به پيشنهاد پراهميت رفيق سپيداري اشكال ديگري نيز ذكر نمود. شكل پيشنهاد شده، يعني تشكيل هسته حزبي توسط ارگان مربوطه، شايد قادر باشد، پايبندي به اصل مركزيت دمكراتيك را به صورت بهينه در به كار گرفتن امكان هاي الكترونيكي موجود ممكن سازد.

٤- از آنجا كه فعاليت طبقاتي (نظري- سياسي- آموزشي) حزب توده ايران، چندلايه و از بخش هاي متعددي تشكيل مي شود، ارايه تعريف از فعاليت حزبي در چارچوب اصل ”مركزيت دموكراتيك“ و همچنين از فعاليت حزبي در چارچوب سازمان هاي ”دموكراتيك“ و «شبكه اي»، كمك به درك همه جانبه وظايف مي كند.

اول- اصل مركزيت دموكراتيك

همان طور كه رفيق سپيداري اين اصل را از اساسنامه حزب توده ايران نيز نقل كرده، اصلي است كه به كمك آن فعاليت نظري- سياسي در درون حزب به سرانجام رسانده مي شود، و وحدت نظري و سازماني حزب طبقه كارگر، به عنوان بخش سازمان يافته و آگاه طبقه، ايجاد و حفظ مي گردد.

دوم- فعاليت حزب در سازمان هاي دموكراتيك، و يا اكنون در «شبكه»هاي اينترنتي، به معناي انتقال نتيجه گيري، ارزيابي و موضع حزبي به ميان توده ها است.

همان طور كه ديده مي شود ما با دو سطح متفاوت از مبارزه درون حزبي و خارج از حزب سروكار داريم كه سطح دوم، مبتني و وابسته به سطح اول است. فعاليت تبليغي و ترويجي حزب، در چارچوب اصل سانتراليزم دموكراتيك، از شكل فعال و خلاق و سازنده ضروري برخوردار مي گردد. تنها از اين طريق است كه يك پارچگي نظري و عملكردِ حزب طبقه كارگر در فعاليت تبليغي- ترويجي نيز حفظ مي شود كه بايد همچنين در فعاليت «شبكه اي» به آن پايبند بود.

همه ابعاد فعاليت نظري، فلسفي، نظربندي سياسي، ارزيابي شرايط در ارتباط با مبارزه روز- تاكتيكي، دورنمايي- استراتژيك، ملي، زنان، جوانان و …،  نياز به تدارك دقيق و علمي در روند نظربندي در درون حزب دارد و مي تواند در چارچوب اصل پيش گفته فعاليت درون حزبي به ثمر رسانده شود. نشريه تئوريك- سياسي، برگزاري سمينارها و كنفرانس هاي حزبي با اشكالي كه در محيط هاي مختلف زمينه اجراي متفاوت آن وجود دارد، اهرم هاي ممكن را در اين زمينه تشكيل مي دهد. امري كه مي تواند با استفاده از امكان هاي داخل و خارج از كشور، كتبي و در گفتگوهاي حضوري در نشست هاي چند نفره و وسيع تر و با تلفيق كار علني و مخفي عملي گردد.

با توجه به شرايط تغيير يابنده در ايران كه ناشي از اجراي برنامه ”خصوصي سازي و آزادي سازي اقتصادي“ در چند دهه گذشته است كه مقاله پراهميت نامه مردم، ارگان مركزي حزب توده ايران (شماره ٩٧٣، ٢٨ ارديبهشت ٩٤ http://www.tudehpartyiran.org/2013-11-28-19-45-55/2869-2015-0) با عنوان ”تاملي بر شيوه مبارزه براي شكل گيري و جايگزين ملي و دموكراتيك“ توضيح مي دهد، جنبش مردم با رشدي روزافزون و با كيفيت هاي جديدي همراه است. سياست اقتصادي- اجتماعي نوليبراليسم جامعه را به قطب كوچك ثروت و توده بزرگ محرومان تقسيم نموده است. علت تغييرات كمي و كيفي چشمگير در مبارزات اعتراضي و اعتصابي زحمتكشان در ايران در ماه هاي اخير ناشي از چنين وضعي است. براي شرايط نوين مبارزاتي بايد از همه امكان ها، كه شيوه هاي جديد خبررساني بخشي از آن را تشكيل مي دهد، بهره گرفت.

همان طور كه بيان شد، ما با دو نوع  «به ثمر» نشستن سياست ضدمردمي و ضدملي حاكميت سرمايه داري در ايران روبرو هستيم. از يك سو، غارت و استثمار است كه مي توان آن را «به ثمر» نشستن جهاني سازي به سود طبقات حاكم ارزيابي نمود. و از سوي ديگر، تعميق تضاد اصلي در جامعه و پررنگ تر شدن نبرد طبقاتي در ايران است كه بايد آن را به مفهوم «به ثمر» نشستن پيامد همين سياست به سود خواست و منافع زحمتكشان ارزيابي نمود و از شرايط ايجاد شده به طور فعال براي تعميق مبارزه درون حزبي و خارج از حزب بهره برد، ازجمله در شبكه هاي نام برده شده.

مقاله پيش گفته نامه مردم، بر «نقش پراهميت و حساس» فعاليت در اين مرحله تاكيد دارد و بر ضرورت «تبيين ايدئولوژيك و روشنگري درباره بغرنجي هاي گذار به مرحله ملي دموكراتيك از سوي نمايندگان سياسيِ طبقه ها و قشرهاي اجتماعي پيشرو» اشاره كرده و آن را «تعيين كننده» ارزيابي مي كند.

چنين وضعي، اشكال نوين مبارزه و نيروهاي خود را مي پروراند.

سايت ”كلمه“ از سخنان «يك دانشجوي دكتراي جامعه شناسي دانشگاه تهران» خبر داد (٢٣ ماه مه ٢٠١٥) كه در برنامه زنده تلويزيوني عليه سياست اقتصادي- اجتماعي حاكميت نظام سرمايه داري كه به آن ”اقتصاد سياسي اسلامي“ نام نهاده اند كه همان ”اقتصاد سياسي نوليبرال“ است، موضعي افشاگرانه اتحاذ نمود. در «چكيده» خبر، اقدام اين پژوهشگر جامعه شناس چنين ترسيم مي شود: «آرمان ذاكري كه دانش آموخته دانشگاه تهران و دانشجوي دكترا در دانشگاه تربيت مدرس است، با انتقادات صريح و شجاعانه خود در برنامه زنده تلويزيوني، سركوب علوم انساني و اخراج و زنداني كردن پژوهشگران اجتماعي را به چالش كشيد و رانت خواري به نام حكومت ديني و توجه نكردن حاكمان به مطالبات اجتماعي را مورد اعتراض قرار داد …».

به نظر مي رسد كه شرايط فروريزي سدهاي سلطه ارتجاع زير فشار نبرد طبقاتي تشديد يابنده آماده مي شود!

مقاله پيش گفته نامه مردم درباره تشديد مبارزه طبقاتي كه نمونه اي از آن در خبر پيش بازتاب يافته و تداعي مي شود، مي نويسد: «مبارزه طبقاتي، مبارزه يي است پرپيچ و خم كه نيروهاي سياسيِ كشور، بنا بر شرايط عيني و اولويت هاي جنبش مردمي، مي بايد آن را در برنامه و فعاليت سياسي شان جاي دهند …».

اين خبر، اهميت پيشنهاد رفيق سپيداري را براي استفاده از شبكه هاي پيش گفته برجسته مي سازد و همچنين ضرورت كوشش همه جانبه به منظور به راه انداختن راديو- تلويزيون مستقل زحمتكشان را نشان مي دهد.

فعاليت تبليغي و ترويجي فعالين توده اي در سازمان هاي دموكراتيك و همچنين «شبكه اي»، بدون پيش شرط تداركاتي سياسي- نظري- آموزشي آن در چارچوب اصل ”مركزيت دموكراتيك“، ناممكن است.

سازماندهي فعاليت  «شبكه اي» بدون پيش شرط برشمرده شده، مي تواند در طول زمان، با خطر دور شدن و پراكندگي نظر مبارزان توده اي از دور خط مشي انقلابي حزب طبقه كارگر روبرو بوده و به سوي نظرات و حوادث و جريان هاي اتفاقي منحرف گردد. چنين گرايش هاي انحرافي را مي توان هم اكنون در كشورهاي متفاوت يافت. هشدار ”نويدنو“ در مقدمه بر «مجموعه» تنظيم شده توسط رفيق سپيداري، در واقع توجه به اين نكته است.

استفاده از امكان هاي ارتباطي جديد كه استفاده بهينه از آن در شكل «تلفيق» آن با اصل ”مركزيت دمكراتيك“ كه رفيق سپيداري به درستي بر آن انگشت مي گذارد، براي مبارزه در مرحله كنوني ضروري است. اما نبايد فراموش شود كه نظم «شبكه اي» كنوني در چارچوب ”جهاني سازي امپرياليستي“ ايجاد شده و وظيفه اصلي آن، كمك به انباشت سود و سرمايه است. نظمي كه با زيركي و ظرافت از شيوه هاي ”مديريتي“ در خدمت اين منافع استفاده مي كند.

استفاده از امكان «شبكه اي» بايد از اين رو با هشياري عملي گردد تا در طول زمان، «اصل مركزيت دموكراتيك» با فعاليت «شبكه اي» در تضاد قرار نگيرد. خطري كه مي تواند نهايتاً به كم شدن وزن اصل حزبي در دستيابي به وحدت نظري در حزب طبقه كارگر منجر گردد.