منبع: foreign policy
اردن سالانه تنها 950 میلیون متر مکعب برای تامین تقاضای حدود 1.4 میلیارد متر مکعب در اختیار دارد. بر اساس توافقنامه صلح 1994، اردن حق خرید 50 میلیون متر مکعب آب در سال از اسرائیل را داشت. طبیعتا هر اندازه جمعیت اردن بیشتر شود، نیازش در این باره به اسرائیل افزایش خواهد یافت.
اردن فاقد منابع انرژی داخلی است و برای دسترسی به انرژی الکتریکی و صنایع شیمیایی به واردات گاز طبیعی اسرائیل متکی است. گاز بیش از 70 درصد تولید برق در اردن را تشکیل می دهد و تقریباً تمام این میزان را از میدان لویاتان اسرائیل تامین می کند.
مصر نیز به گاز اسرائیل نیاز دارد زیرا ذخایر داخلی سریعتر از منابع جدید در حال اتمام است. اسرائیل پس از شروع جنگ در غزه صادرات خود را برای مدت کوتاهی کاهش داد، از همان زمان، مصر مجبور شد خاموشی های برق را دوبرابر کند و گاز طبیعی مایع (LNG) وارد کند. تقاضای مصر برای گاز اسرائیل فراتر از نیازهای داخلی است. قاهره با ذخایر بسیار محدود خود، دیگر نمی تواند گاز خود را مایع به اروپا صادر کند. این امر نه تنها باعث شده که مصر به شدت به ارز نیاز داشته باشد، بلکه نقش این کشور به عنوان مرکز هاب گازی نوظهور شرق مدیترانه [کم شده است].
امارات به واسطه دلایل زیادی روابط خود را با اسرائیل حفظ کرده است. تجارت و سرمایه گذاری، تقویت نقش امارات به عنوان مرکز لجستیکی جهانی، استفاده از قدرت فن آوری پیشرفته اسرائیل برای ایجاد صنعت فناوری است. امارات متحده عربی نیز یکی از خریداران عمده تسلیحات اسرائیل است. صادرات تسلیحات اسرائیل به کشورهای پیمان ابراهیم 2.9 میلیارد دلار در سال 2022. بود.
عربستان سعودی، برای گریز از اقتصاد نفتی به مرکز فناوری، مالی و گردشگری به کمک اسرائیل نیاز دارد.