سیاست کلی رژیم مانند گذشته بر پایه اقتصاد نئولیبرالیستی (وزیر اقتصاد سوپرنئولیبرالیست از بورژوازی بوروکراتیک) و سرکوب مردم در داخل (وزیر اطلاعات ارتجاعی از بورژوازی نظامی و تجاری) و پیدا کردن راه حل سازش با امریکا در باره ی برجام (وزیر خارجه عملگرا قابل قبول بورژوازی انگلی) برای خلاص شدن از مشکلات ناشی تحریم در خارج طراحی می شود.
اسماعیل خطیب، وزیر اطلاعات، در دولت سیزدهم نیز تحت رهبری رئیسی سمت وزیر اطلاعات ایران را برعهده داشت.او یک روحانی مرتجع و نزدیک به سپاه پاسداران و آقای خامنهای است.از شاگردان فقهی مرتجعینی مانند فاضل لنکرانی، مکارم شیرازی و مصباح یزدی بود.
عبدالناصر همتی از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۵ طی سه دوره به عنوان رئیس کل بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران فعالیت کرد و نقش کلیدی در طراحی و اجرای خصوصیسازی در صنعت بیمه داشت. افکار نئولیبرالیستی او به خصوصی سازی در بیمه ختم نمی شود، بلکه او طرفدار خصوصی سازی همه ی عرصه های اقتصاد و خواهان همکاری اقتصادی نزدیک با غرب است.
معرفی کابینه بعضی از اصلاحطلبان را مایوس کرده است.
نامه نیوز می نویسد که جواد امام سخنگوی جبهه اصلاحات ایران نیز به جمع منتقدان کابینه پزشکیان پیوسته است. او در توییتر درباره کابینه دولت چهاردهم نوشت:
برخی از آنها نه نسبتی با اصلاحات دارند و نه حتی به رویکرد اعتدالی نزدیک هستند. برخی دیگر هم اساساً به ضدیت با هر تغییر و اصلاحی شهره هستند. اگر قرار بر ادامه سکانداری نظامیان و شبهنظامیان بر سیاست و عدم تغییر رویکردهای امنیتی نسبت به فعالین سیاسی داخل نظام بود، چه ضرورتی به برگزاری انتخابات […] بود؟
سوال به جایی است، اینطور نیست؟
البته آقای جواد امام مانند بقیه لایه های بورژوازی انگلی جمهوری اسلامی از خط اقتصادی نئولیبرالیستی آقای پزشکیان چیزی نمی نویسد!