به سرکار آوردن یک اصلاحخواه دلبسته به ولیفقیه، برای باز کردن راه سازش با امریکا بوده است و نه برای باز کردن سپهر سیاسی میهن. دولت پزشکیان حتا پیش از استوار کردن پایههای خود به دنبال بدتر کردن شرایط زندگی رنجبران و تنگدستان رفتهاست و سیاست گرانسازی بنزین، نان، شیر، گوشت و دیگر کالاهایی که تنگدستان برای زنده ماندن به آنها نیاز دارند، را در پیش گرفتهاست.
گرانی و تورم افسار گریخته کمر تنگدستان را زیر فشار هزینههای روزانه شکستهاست. به گزارش اقتصاد نیوز ۱۲ مهر، بهای هر کیلو مرغ کشتار در بازار به ۸۸،۱۳۳ ؛ بهای هر کیلو مرغ زنده در بازار ۶۳،۹۲۸؛ بهای هر کیلو گوشت منجمد گوساله به ۲۹۰ هزار تومان؛ بهای هر کیلو بوقلمون کشتار به ۱۲۰ هزار تومان تومان؛ بهای هر کیلو دام در کشتارگاه به ۶۲۰ هزار تومان؛ بهای هر کیلو دام زنده به ۳۰۰ هزار تومان؛ بهای هر کیلو گوشت شترمرغ کشتار به ۳۷۰ هزار تومان افزایش یافته است. بهای شیر خام ۲۰ درصد و بهای فراوردههای شیری مانند ماست، شیر پاستوریزه، دوغ، پنیر، خامه و کره تا ۲۵ درصد افزایش یافتهاست.
به گزارش اقتصاد۱۰۰، با گفتوگو با یک کنشگر کارگری می نویسد: «متاسفانه بیشتر قیمتها صعودی است و کالاهای مهم سبد معیشت خانوار هم تغییر داشته است، در چنین حالتی نمیتوان انتظار داشت دستمزد هزینههای زندگی را جبران کند. میانگین هزینه ماهانه سبد معیشت خانوار کارگری را ۲۵ میلیون تومان در ماه است. وقتی یک کارگر ۱۲ تا ۱۳ میلیون تومان در ماه حقوق میگیرد، چگونه میخواهیم برای او مزد منطقهای درنظر بگیریم و دستمزدها را منطقهای کنیم؟»