1

تداوم اعتراضات کارگری

اعتصاب و تجمع کارگران نیروگاه دماوند برای دومین روز متوالی

امروز دوشنبه ۳۰ تیر ماه ۱۳۹۹، جمعی از کارگران نیروگاه دماوند برای دومین روز متوالی در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان، دست به تجمع زدند.

این کارگران به شائبه واگذاری شرکت بهره‌برداری مدیریت تولید که کارگران با آنها کار می‌کنند، معترض هستند و تاکید دارند که در صورت تغییر، امنیت شغلی آنها به خطر می‌افتد و باید این موضوع لغو شود.

در همین حال کارگران نیروگاه سیکل ترکیبی شهدای پاکدشت (نیروگاه دماوند) که هم اکنون زیرنظر شرکت «مدیریت تولید برق دماوند» کار می‌کنند به نابسامانی‌های مدیریتی در چند سال اخیر و تغییرات آنی در اعضای هیات مدیره شرکت مدیریت تولید برق دماوند که منجر به ایجاد تنش‌های فراوان در سطح این شرکت و بی انضباطی‌های شدید مالی شده است، اعتراض دارند.

کارگران معترض گفتند: “بخشی دیگر از مشکلات ما کارگران خالی شدن منابع مالی دو صندوق بازنشستگی و قرض‌الحسنه کارگران و کارکنان نیروگاه دماوند است. مالکیت نیروگاه حرارتی دماوند که هشت سال از شروع فعالیت آن می‌گذرد در سال ۹۱ از شرکت توانیر به بنیاد شهید و در نهایت به بانک دی واگذار شد. آنچه باعث استمرار اعتراض کارگران برای دومین روز شده، اظهارات روز گذشته مدیرعامل بانک دی در گفتگو با یکی از رسانه‌ها است”.

آنها در این مورد توضیح دادند: “عصر روز گذشته مدیرعامل بانک دی در گفتگو با یکی از رسانه‌ها خطاب به کارگران گفته است که تاکنون هیچ تفاهم و توافقی برای واگذاری این نیروگاه با هیچ شرکتی انجام نشده است. با این وجود کارگران که در عمل شاهد تغییرات و اقدامات واگذاری مدیریت بهره‌برداری نیروگاه هستند، نسبت به اظهارات وی انتقاد دارند”.

کارگران در ادامه تصریح کردند: “فرایند واگذاری مدیریت بهره‌برداری تولید برق نیروگاه دماوند جدی است و در این بین این کارگران هستند که بیشترین زیان را خواهند دید”.

سی و ششمین روز تجمع کارگران نیشکر هفت تپه

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن photo_2020-07-20_21-02-22-300x224.jpg است

به گزارش سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، امروز دوشنبه ۳۰ تیرماه ۱۳۹۹، کارگران نیشکر هفت تپه در سی و ششمین روز از اعتصابشان با تجمع در مقابل ساختمان فرمانداری شهر شوش خواستار رسیدگی به مطالباتشان شدند.

معترضان اهم مطالبات خود را پرداخت معوقات مزدی، رسیدگی به وضعیت شغلی، تعیین تکلیف شرکت، بازگشت به کار همکاران اخراج شده، ابطال واگذاری شرکت به بخش خصوصی و همچنین تمدید مهلت دفترچه‌های درمانی، عنوان کرده‌اند.

کشت و صنعت هفت تپه، قدیمی ترین کارخانه تولید شکر از نیشکر در کشور است که نیم قرن از تاسیس آن می‌گذرد و طبق اصل ۴۴ قانون اساسی اواخر سال ۱۳۹۴ از سوی سازمان خصوصی سازی از چرخه دولتی خارج و به بخش خصوصی واگذار شد.

حدود چهار هزار نفر به صورت رسمی، قراردادی و پیمانکاری در بخش های مختلف این شرکت بزرگ تولید شکر مشغول کار هستند.

تجمع کارگران شرکت هپکو

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن HEPCO-300x169.jpg است

روز یکشنبه ۲۹ تیرماه ۱۳۹۹، شماری از کارگران شرکت هپکو دست به تجمع زدند.

رضا عبدلی، رئیس شورای اسلامی کار هپکو از اعتراض کارگران به واگذاری هپکو به سازمان تأمین اجتماعی خبر داد و گفت: “قرار بود شرکت به ایمیدرو منتقل شود، اما یکباره خبر واگذاری آن به تأمین اجتماعی منتشر شد”

عبدلی با بیان اینکه باید ببینیم آیا سازمان تأمین اجتماعی برنامه‌ای برای اداره هپکو دارد، گفت: “یکی از بند‌های مصوبه هیات وزیران این است که سازمان تأمین اجتماعی باید مازاد بر ۱۷ درصد سهام هپکو را تا پایان امسال به فروش برساند؛ یعنی عملا با این اقدام هپکو تکه تکه می‌شود و این امر باعث نگرانی کارکنان شرکت شده است”.

وی به دستور مدیران شرکت مبنی بر حضور ۵۰ درصدی کارکنان در شرکت به دلیل شیوع کرونا اشاره کرد و گفت: “کارکنان به این تعطیلی‌ها نیز اعتراض دارند. مسئولان می‌گویند تولید در شرکت نیست، در حالیکه قسمت‌هایی که مشغول به کار هستند، از کارگران می‌خواهند به بهانه کرونا، کار خود را تعطیل کنند”.

عبدلی با بیان اینکه مهم‌ترین مطالبه کارکنان هپکو بازگشت رونق تولید به این شرکت است، گفت: “چند سال است که کارگران هپکو به دنبال کار و تولید در شرکت هستند، اما مسئولان نسبت به این امر بی توجهی می‌کنند”.

تجمع کارگران پیمانی انتظامات مترو تهران

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن METRO-TEHRAN-300x225.jpg است

به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، روز شنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۹، گروهی از کارگران پیمانی انتظامات حریم ریلی خط ۵ مترو تهران در تجمعی اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.

بر اساس این گزارش،‌ کارگران پیمانی انتظامات حریم ریلی خط ۵ مترو تهران (تراورس)، اعتراضشان را نسبت به عدم پرداخت ۳ ماه حقوق و حق بیمه و نداشتن قرارداد کاری و همچنین عدم پاسخگویی مسئولان شرکت خدماتی خط ابنیه فنی راه‌آهن تراورس اعلام کردند.

تجمع کارگران میدان نفتی دست میسان واقع در دشت آزادگان

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن photo_2020-07-18_12-24-19-225x300.jpg است

روز شنبه ۲۸ تیرماه ۱۳۹۹، جمعی از کارگران میدان نفتی دست میسان واقع در دشت آزادگان، با تجمع در این شرکت خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.

آن ها دلیل تجمع خود را ناکافی بودن حقوق ماهیانه و نامناسب بودن کیفیت غذای این شرکت عنوان کردند.

بر اساس این گزارش، اکثر پرسنل به دلیل نامناسب بودن کیفیت غذای این شرکت با مسمومیت های غذایی متعدد مواجه و راهی بیمارستان شده اند.

تجمع کارگران شرکت فولاد محمره

روز شنبه ۲۸ تیرماه ۱۳۹۹، شماری از کارگران شرکت فولاد محمره واقع در شهرستان خرمشهر، در محوطه این شرکت دست به تجمع اعتراضی زدند.

کارگران دلیل تجمع خود را عدم پرداخت حقوق معوقه و حق بیمه خود عنوان کردند.

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن photo_2020-07-18_18-50-00-146x300.jpg است

تجمع کارگران شهرداری کوت ‌عبدالله

روز شنبه ۲۸ تیرماه ۱۳۹۹، ۵۰ نفر از کارگران فضای ‌سبز شهرداری کوت‌ عبدالله در اعتراض به عدم پرداخت معوقات مزدی خود در مقابل استانداری خوزستان دست به تجمع اعتراضی زدند.

یکی از کارگران فضای سبز شهرداری کوت‌عبدالله در این خصوص گفت: “حقوق کارگران از اردیبهشت ماه تاکنون پرداخت نشده‌است، پیمانکار هر چند ماه یکبار به کارگران حقوق پرداخت می‌کند و در حال حاضر حقوق اردیبهشت و خرداد را دریافت نکرده‌ایم”.

وی افزود: “یکی از مشکلات ما در طول سال های گذشته تاخیر در پرداخت حقوق بوده است، پیمانکار از شهریورماه سال گذشته تاکنون بین ۲ تا سه میلیون ریال از حقوق هر یک از کارگران فضای سبز کسر کرده ‌است و حق شب‌کاری‌ و نوبت کاری نیز به این کارگران پرداخت نمی‌شود”.

این کارگر ادامه داد: “از مسئولان شهرداری کوت عبدالله بابت عدم تحقق وعده‌ها گله‌مند هستیم بارها وعده پرداخت حقوق داده‌اند اما هنوز عملی نشده‌است. در این شرایط سخت اقتصادی تنها خواسته ما پرداخت به موقع حقوق است”.

تجمع رانندگان شرکت مخابرات منطقه کردستان

به گزارش اتحادیه آزاد کارگرن ایران، روز جمعه ۲۷ تیرماه ۱۳۹۹، گروهی از رانندگان شرکت مخابرات منطقه کردستان با برگزاری تجمع اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.

معترضان دلیل تجمع خود را عدم پرداخت ۳ ماه معوقات مزدی و بروز نشدن قرارداد و حقوق خود عنوان کردند.

این رانندگان عنوان کردند: “از اسفند ۹۸ با توجه به قولهای مدیران منطقه کردستان منتظر اعمال قرارداد جدید کشوری نقلیه که در بیشتر استانها اعمال شده هستیم ولی قرارداد جدید اعمال نشده و همچنین ما در این شرایط سخت و تورم بالا با قرارداد سال ۹۷ برای همان پیمانکار محلی با حقوق و مزایای مشابه سال گذشته مشغول به کار هستیم و حقوق خرداد و مابه التفاوت بنزین اسفند ،فروردین،اردیبهشت،خرداد،را نیز دریافت نکرده ایم”.

آن ها افزودند: “به هر مقام و مسئولی اعتراض میکنیم پاسخگو نبوده و ما را به اخراج تهدید می کنند”.

شهرستان دیواندره؛ یک کارگر به دلیل مشکلات معیشتی خودکشی کرد

روز یکشنبه ۲۹ تیر، یک کارگر در شهرستان دیواندره واقع در استان کردستان، به دلیل مشکلات معیشتی از طریق حلق آویز کردن، دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد.

به گزارش کردپا، روز یکشنبه بیست و نهم تیر ۹۹، یک کارگر در بخش کرفتو شهرستان دیواندره اقدام به خودکشی کرد و جان خود را از دست داد.

در این گزارش هویت وی “عطا قیصری” ٢٢ ساله اهل شهر “زرینه هوه تو”، عنوان شده است.

بر اساس این گزارش، آقای قیصری به دلیل فقر و مشکلات معیشتی از طریق حلق آویز کردن با طناب به زندگی خود پایان داده است.

عطا قیصری در یک کارگاه شیر در روستای “کسنزان” از توابع بخش کرفتو دیواندره شاغل بوده است.

اعتراض کارگران پیمانی انتظامات حریم ریلی خط ۵مترو تهران نسبت به عدم پرداخت ۳ ماه حق وحق بیمه ونداشتن قرارداد کاری

روز شنبه ۲۸ تیر،کارگران پیمانی انتظامات حریم ریلی خط ۵مترو تهران(تراورس) اعتراضشان را نسبت به عدم پرداخت ۳ ماه حق وحق بیمه ونداشتن قرارداد کاری،رسانه ای کردند.

یکی ازاین کارگران با انتشار فیلم کوتاهی از کنش های دامنه دار خود وهمکارانش در رابطه با عدم پرداخت ۳ ماه حق وحق بیمه ونداشتن قرارداد کاری وعدم پاسخگویی مسئولان شرکت خدمات مهندسی خط و ابنیه فنی راه آهن (تراورس)خبرداد.

مصائب “کولبران” در ماه‌های کرونایی/ هم ترس از بیماری هست و هم سفره‌های خالی!

کولبران استان‌های غربی می‌گویند: با بسته شدن مرزها، در تامین معیشت ناتوان مانده‌ایم.

جمعی از کولبران استان‌های غربی در تماس با خبرنگار ایلنا، از بیکاری و بی‌پولی خود خبر دادند و گفتند: با بسته شدن مرزها به دلیل کرونا، دچار بحران معیشتی شده‌ایم.

این کولبران می‌گویند: تا پیش از آمدن کرونا لااقل می‌توانستیم با کولبری خرج خانواده‌های خود را دربیاوریم؛ اما اکنون که مرزها بسته است، هیچ راهی برای امرار معاش نداریم.

این کارگران کم‌درآمد و بی‌بضاعت از مسئولان درخواست دارند فکری به حال اشتغال آنها کنند. آنها با بیان اینکه کولبری شغل نیست بلکه قمار هر روزه بر سر جان است؛ از مسئولان می‌خواهند با ایجاد مشاغل شایسته و پایدار در استان‌های مرزی، چند هزار خانواده کولبر را از بلاتکلیفی و بیکاری نجات دهند.

همه آنها متفق‌القول هستند که اگر شغل مناسبی وجود داشته باشد، دیگر هرگز به سراغ کولبری نخواهند رفت.

کولبری به هیچ وجه شغل نیست اما سالهاست که محل امرار معاش خانواده‌های بسیاری در استانهای غربی است؛ برای این خانواده‌ها، «کرونا» تبدیل به رنج مضاعف شده است؛ از یکسو ترس از بیماری و مرگ و از سوی دیگر، بیکاری و خالی ماندن سفره‌ها.

میکائیل صدیقی (رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی کردستان) در این رابطه می‌گوید: با آمدن کرونا، مرزهای کولبری کاملاً بسته شده است و کولبری کاملاً تعطیل است؛ فقط در منطقه اورامانات، ۴ تا ۵ هزار خانوار هستند که از طریق کولبری روزگار می‌گذرانند که اکنون با بسته شدن مرزها، این خانواده‌ها هیچ منبع درآمدی ندارند. بسیاری از این کولبران، زمانی کارگران متخصص یا ساختمانی بوده‌اند که به دلیل بیکاری یا تعطیلی واحدهای تولیدی به کولبری پناه آورده‌اند.

روز یکشنبه ۲۹ تیر،تعدادی از کارگران کارخانه ماشین‌لنت تهران واقع درشهرک صنعتی شرق درسمنان از اعتراضات دامندارشان نسبت زیر سایه سکوت مسئولین خبردادند.

سخنان کارگران شرکت ماشین‌لنت به نمایندگی از حدود ۶۰ نفر از کارگران جداشده از این شرکت با خبرنگاریک رسانه:

یکی از این کارگران گفت:از سال ۹۲ که مدیریت شرکت تغییر می‌کند، همه‌چیز بهم می‌ریزد. از آن سال تا کنون کارگران حتی ۵ ماه متوالی و منظم حقوق نگرفته‌اند. مدیر شرکت هر دو سه ماه مبلغی آن هم نه بر مبنای قرارداد به کارگران می‌داده و همین باعث شده که حالا حجم انبوهی از طلب‌ها، معیشت بیش از ۶۰ نفر از کارگرانِ جداشده از شرکت را دچار اختلال کند.

اوکه از دی‌ماه سال ۹۷ تا الان حقوقی دریافت نکرده، ادامه داد:از استانداری گرفته تا فرمانداری و دفتر امام جمعه، به همه‌جا مراجعه کرده‌ایم و نامه نوشته‌ایم؛ هیچ‌کس به داد ما نمی‌رسد. می‌گویند تنها کاری که می‌توانیم بکنیم این است که به اداره کار نامه بزنیم تا کار شما را زودتر پیگیری کنند؛ همین! !

وی اضافه کرد:مدارک مرا امضا نمی‌کنند که بازنشسته شوم؛ از بیمه هم حقوق نمی‌گیرم. ۴۶ میلیون تومان حق سختی کار من شده اما پرداخت نمی‌شود. وقتی به تأمین اجتماعی مراجعه کردم، یکی از کارکنان پیگیر کار من شد و با یکی از مسئولان شرکت تماس گرفت که چرا فلانی اذیت می‌کنید و کارش را درست نمی‌کنید؟ طرف مقابل هم گفته بود وی را آن‌قدر اذیت کنید تا خودش خسته شود و برود!