1

رفیق ابی: چپ نباید میدان نبرد را به سلطنت طلبان واپس گرا واگذار کند!

سخن روز شماره ۷
۱۳ آذر ۱۴۰۰، ۴ دسامبر ۲۰۲۱

متاسفانه باید اذعان کنم که ما در مبارزه ضد دیکتاتوری و دمکراتیک گرفتار کم کاری و درجا زدن هستیم، اقشار متوسط جامعه پس از انفعال اصلاح طلبان عملن دچار سر در گمی و عدم خوراک روحی روانی گردیدند و در این موقع بود که جریان سلطنت طلب به شدت شروع به فعالیت کرده وسعی دارند که جای خالی اصلاح طلبان را پر کنند و در این امر تا حدود زیادی موفق بوده اند.

آنان با تبلیغات آبکی خود توانسته اند برخی از جوانان و اقشار کم سواد و بی اطلاع از تاریخ گذشته را بفریبند. ایشان درتبلیغاتشان نه از فقر می گویند و نه از دمکراسی سخنی به میان می آورند، آنان سعی بر این دارند که نظام پهلوی را تطهیر کرده و دست اندرکاران آن را انسان های شریف ومیهن پرستی جلوه دهند که در نهایت قربانی مشتی مردم مرتجع و عقب مانده با شکمی سیر گردیدند.

درتبلیغاتشان چنان آگاهانه و روان شناسانه عمل می کنند که در آینده با مردمی غیر رادیکال در امر اقتصادی و سیاسی طرف باشند، آنان با عمده کردن آزادی های اجتماعی وغیره سیاسی در زمان پهلوی سعی در تقلیل و کانالیزه کردن خواسته های مردم دارند.

به عنوان نمونه دوتا خانم نسبتا مسن در پارکی در حال گفتگو از وضعیت جوانان بودند یکی از آنها می گفت جوانان خیلی بیچاره اند نه سرگرمی دارند نه تفریحی نه دانسینگی نه کاباره ای…. خلاصه آقایان سلطنت طلب مشغول رنگ کردن گنجشک هستند تا به جای قناری به مردم غالب کنند.

به نظر من آنان به هیچ عنوان به نتیجه دلخواهشان نخواهند رسید، ولی حرف من این است چرا ما این چنین میدان را خالی در اختیار آنان قرار داده ایم که هرچه دلشان می خواهد انجام می دهند.

گروه‌های توده ای و دیگر جریانات چپ مارکسیست و چپ غیر مارکسیست و ملی را در نظر بگیرید، اینان افراد فهیم، باسواد و تحلیل گر کم ندارند چطور شده که تعدادی سلطنت طلب گوی سبقت را از آنان ربوده اند.

متاسفانه این جریانات ملی تمام تلاش خود را صرف مبارزه ایدئولوژیک بی ثمر با جریانات همسنگر خود نموده واز روشنگری و کار توده ای غافل مانده اند. لازم به ذکر است که مبارزه ایدئولوژیک برای رسیدن به وحدت لازم وضروری است ولی وظایف اصلی نیاید فراموش گردد.

به نظر من زمان آن رسیده که این گروه های ملی به کمیت سازمانی خود بیشتر اهمیت دهند و طوری حرکت نمایند که بتوانند نظر اقشار وگروههای اجتماعی و مردمی را به برنامه های خود جلب نمایند تا در آینده بتوانند از این حالت روشنفکری ومحفلی خارج شده و به جریان‌های مردمی وصنفی طبقاطی تبدیل شوند.

به امید آنروز.