فناوری‌های بیومتریک

image_pdfimage_print

بیش از هر زمان دیگری، دوربین‌های شناسایی چهره و ثبت حرکات انسان در حال گسترش هستند. اگرچه این موضوع به نظر می‌رسد که از دل داستان‌های علمی-تخیلی بیرون آمده باشد، ولی اروپا برنامه‌ای برای استفاده پلیس از فناوری شناسایی چهره برای مبارزه با جنایات جدی مطرح کرده است.
فناوری‌های تشخیص چهره، اثرانگشت، و تحلیل DNA مدت‌ها در ابزارهای پلیس وجود داشته‌اند و تحت عنوان «بیومتریک» دسته‌بندی می‌شوند. در گذشته، سیستم‌های نظارتی محدود به حافظه افراد و شناسایی حضوری مجرمان بود. اما با اختراع دوربین در قرن نوزدهم، پلیس توانست تصاویر مظنونین را ثبت و بایگانی کند.

امروزه، هوش مصنوعی امکان تشخیص چهره را به صورت آنی فراهم کرده است. با این حال، مقررات جدید اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ محدودیت‌هایی برای استفاده عمومی از این فناوری به دلیل نگرانی‌های مردم در مورد تجاوز به حریم خصوصی تعیین کرده است. اولی این محدودیت‌ها در کشورهای اروپایی به‌طور کامل اجرا نمی‌شوند.

فناوری‌های بیومتریک قدیمی نظیر اثرانگشت نیز تحول یافته‌اند و با استفاده از رایانه‌ها و پایگاه‌های داده، تأثیر بیشتری در حل جنایات داشته‌اند. استفاده از DNA از دهه ۱۹۹۰ میلادی آغاز شد و به مرور به ابزاری گسترده برای شناسایی مجرمان تبدیل شد. برخی سیاستمداران حتی پیشنهاد داده‌اند که یک بانک ملی DNA برای همه شهروندان تأسیس شود، اما این امر با مخالفت‌های‌شدید مردم روبه‌رو بوده است.

توسعه فناوری‌های بیومتریک در آینده، با رشد هوش مصنوعی و ظرفیت‌های جدید برای نظارت و تحلیل حرکتهای مخالفان سیاسی هم می تواند استفاده شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *