احسان طبری در باره ی میوه چینی شخصی در عرصه مبارزه
یکی دیگر از قوانین مهم پراتیک انقلابی حرکت دائمی به سوی هدفهای انقلابی، با استفاده از تجارب گرد آمده ،در چارچوب امکانات موجود است. مطلق کردن هدفهای انقلابی بدون توجه به تجارب گرد آمده و یا امکانات واقعی موجود، مسلماً به شکست می انجامد. مطلق کردن امکانات موجود و فراموش کردن هدفهای انقلابی کار را به تسلیم و کرنش در مقابل خود به خودی و اپورتونیسم می کشاند. مطلق کردن تجارب گرد آمده ما را دگماتیک و بدون خلاقیت و بند شکنی فکری بار می آورد. بی اعتنایی به تجارب گرد آمده ما را به تکرار گمراهی ها وحماقتها وا می دارد.
در این جا این سئوال به پیش می آید که موافق این اسلوب، اگر مبارزانی که وارد صحنهٔ یک نبرد طولانی و خسته کننده میشوند، چنان که گفته شد، محتمل است که، ثمرهٔ نهائی مبارزات خود را نبینند، پس آن ها به چه دلخوشی به این مبارزه دست می زنند؟ کسی که این طور احتجاج کند، یک پیشاهنگ آگاه انقلابی نیست. یک پیشاهنگ آگاه انقلابی با حساب پیروزی قطعی یا به امید میوه چینی شخصی وارد عرصه مبارزه نمیشود.