به گفته گراهام آلیسون، کارشناس روابط بینالملل در دانشگاه هاروارد، پس از فروپاشی شوروی، ایالات متحده توانست جهان را تحت سلطه خود درآورد. اما اکنون، چین از نظر تولید ناخالص داخلی با 31.2 تریلیون دلار از آمریکا پیشی گرفته و دیگر کشورها نیز در حال افزایش قدرت اقتصادی خود هستند. بر اساس دادههای «کتاب حقایق جهانی سیا»، گروه 7 (آمریکا، ژاپن، آلمان و…) اکنون کمتر از گروه کشورهای غیر G7 از جمله چین، هند و روسیه تولید ناخالص داخلی دارند.
این تغییرات قدرت اقتصادی تأثیرات زیادی بر دیپلماسی و امنیت جهانی گذاشته است. آمریکا دیگر نمیتواند خواستههای خود را بر کشورهای مختلف تحمیل کند، به ویژه در بحران اوکراین که نتواسته اقتصاد روسیه را فلج کند. جهان اکنون به دو گروه تقسیم شده است: گروه A که خواستههای آمریکا را قبول میکند و گروه B که مخالف این خواستهها است. در همین راستا، برخی کشورها خواستار اجرای «پنج اصل همزیستی مسالمتآمیز» شدند که شامل احترام به حاکمیت، عدم مداخله و همزیستی مسالمتآمیز میشود.
مسائل عمدهای مانند بحران اوکراین، جنگ غزه و تنش تایوان هنوز قابل حل هستند، اما شرط اصلی آن این است که کشورهای بزرگ از سیاستهای تهاجمی خود دست بردارند. نظرسنجیها نشان میدهند که افکار عمومی امریکا چین را تهدید بزرگتری نسبت به روسیه برای آمریکا می داند. در نهایت، اگر کشورهای غیر G7 بتوانند این اصول را بپذیرند، احتمال رسیدن به صلح و رفاه جهانی بیشتر خواهد شد، اما آمریکا ممکن است همچنان مانع این روند باشد.