پيشنهادي خطرناك!

image_pdfimage_print

٢٤ بهمن ١٣٩٦ – ١٣ فوريه ٢٠١٨

پيشنهادي خطرناك!

مساله، ترديد در حسن تفاهم صادر كنندگان “بيانيه فراخوان برگزاري رفراندوم جهت تعيين نوع حكومت آينده ايران” نيستچه كسي مي تواند جايگاه شخصيت بانويمبارزه ي مانند نسرين ستوده را مورد پرسش قرار دهد؟

مساله، نادرستي اين پنداشت است كه گويا مردم ميهن ما مي توانند تحقق بخشيدن به خواست هاي به جا و محقانه ي خود را كه در بيانيه بخشي از آن مطرح مي شود، بهديگران بسپارندپنداشتي كه اين تجربه تاريخي را مورد توجه قرار نمي دهد كه استعمارگران با بهانه ي همين “ناتوان و عقب مانده بودن” خلق ها، سياست استعماري خودرا براي “اهداي تمدن” به مردم مستعمره ها توجيه می کنند.

ژرفش نبرد طبقاتي در جامعه ايراني كه يكي از نشانه هاي آن “ريختن ترس از حاكميت” است و آمادگي مردم و به ويژه كارگران براي جانفشاني بيش تر در راه مبارزهعليه رژيم ديكتاتوري و سياست اقتصادي بحران زاي آن، آن اهرم پرتواني است كه با تقويت آن، «گذار مسالمت آميز از نظام جمهوري اسلامي» تضمين مي شودكمكهاي بين المللي مي تواند تنها نقشي جنبي در دفاع از جنبش رهايي بخش مردم ميهن ما ايفا سازد.

سپردن سازماندهي به اصطلاح «گذار مسالمت آميز» به نيروهاي خارج از مرز و بوم ايرانيان، پذيرش راهي است كه سياست امپرياليستي مي تواند بزرگ ترين سواستفادهاز آن را به سود منافع خود ببرد.

براي پيشبرد مبارزه ي رهايي بخش مردم ميهن ما، تلفيق خواست “آزادي” و “عدالت اجتماعي” در برنامه ي مبارزاتي ضروري و اجتناب ناپذير استفرشاد مومني«آزادي» را «ميوه شيرين عدالت اجتماعي» ارزيابي مي كنداو در كتاب ارزشمند خود (عدالت اجتماعي، آزادي و توسعه در ايران امروزبر ضرورت تنظيم يك برنامهاقتصاد ملي پاي مي فشاردچنين برنامه مي تواند اهرم عمده و پرچم تجهيز وسيع تر و سازماندهي هدفمند توده هاي مبارز را در مبارزه عليه رژيم ديكتاتوري و اقتصادسياسي ديكته شده توسط سازمان هاي مالي امپرياليستي ازقبيل صندوق بين المللي پول، تشكيل دهد.

با چنين پرچمي در دست، مردم ميهن ما قادر به رهايي خود از زير سلطه ي ديكتاتوري و اقتصاد ضد مردمي و ضد ملي هستندكمك هاي بين المللي تنها مي تواند درتقويت جنبشي با چنين برنامه مشخص، نقش همبستگي با جنبش و تقويت مبارزه را ايفا سازد.

فرهاد عاصمي

3 Comments

  1. ناظر

    آقای توده ای این است سلاح شما؟شما نه تنها خلع سلاح شده اید، بلکه اسیرید، اسییر جریانان خودبخودی اقشار متوسط بالا و مرفه. در حصر ذهنیات خودتان بسر می برید، به روی مبارک خودتان نمی آورید. آخه رییس جمهوری که خودش ناپلئونی با حدود 51 درصد آراء شرکت کنندگان طی یک انتخابات مهندسی شده به آن مقام رسیده چه حق و آتوریته ای دارد که علمدار برگزاری همه پرسی شود؟ مگر یادتان رفته سر و صدای گذشته خودتان را درباره «کارزار رفراندوم 60 میلیون دات کام» زمانی که جمعیت ایران 60 میلیون بود؟
    دیروز دنبال «دختران خیابان انقلاب افتادید»، پریروز دنبال «مافیای کارگری» در هفته تپه، امروز دنبال همه پرسی که روحانی مطرح کرده ؟ فردا کجا خواهید بود؟

    دوست عزیز،

    شما ظاهرن نتوانسته اید مضمون نوشتار را دریابید. لطفن ان را یک بار دیگر با دقت مطالعه کنید. به تنهایی عنوان نوشتار به فرد در جستجوی مضمون امکان دریافت آن را می دهد. شاید ناتوانی از درک مضمون علل دیگر دارد.

    توده ای ها

  2. ناظر

    اظهار نظر قبلی در ارتباط با نوشته توده ای ها خلع سلاح نمی شوند بود. ولی به نظر می رسد این شمایید که مضمون حرف های خودتان را خوب متوجه نمی شوید. چند روز پیش گفتید پیشنهاد همه پرسی خطرناک است ، اکنون می گویید روحانی را باید مجبور کرد به این پیشنهاد عمل کند!

  3. فرهاد عاصمی

    ١ اسفند ١٣٩٦ – ٢٠ فوريه ٢٠١٨
    ناظر گرامي
    براي ابرازنظر متين شما متشكرم.
    حق با شماست در نگاه به سطح پديده، در مورد انتقاد شما دو نوشتار در توده اي ها، ميان نوشتار با عنوان پيشنهادي خطرناك و ارزيابي از پيشنهاد رفراندم حسن روحاني تضادي به چشم مي خورد. شما برداشت خود را از دو نوشتار چنين بيان كرديد: «چند روز پيش گفتيد پيشنهاد همه پرسي خطرناك است، اكنون مي گوييد، روحاني را بايد مجبور كرد به اين پيشنهاد عمل كند!»
    شما باري ديگر بدون نقل قول مشخص از نوشتار، برداشت در سطح غلطيده از آن را به ابزار انتقاد عليه دو نوشتار متفاوت قرار مي دهيد. در نوشتار ”پيشنهادي خطرناك“، امضا كنندگان با اين نامه به سازمان ملل خواسته و احتمالا ناخواسته مي خواهند حل مساله هاي در برابر مردم ايران را از طريق سازمان ملل ”حل“ كنند كه در آن نقش تجاوزگرانه ي امپرياليست ها ابزار اول را تشكيل مي دهد. امپرياليسم براي چنين ”دعوتي“ له له مي زند! چنين دعوتي حتي با حسن نيت هم مجاز نيست و عليه منافع ملي ايران و مردم آن است. مردم ايران كه خواستار اصلاحات بنيادين در ايران هستند، راه تحقق بخشيدن به آن را خوب مي شناسند. آن ها اهرم انقلاب را براي تحقق بخشيدن به اصلاحات بارها تجربه كرده اند.
    در نوشتار دوم كه بحثي با مبارزان داخلي است براي تعميق جنبش انقلابي در ايران، همان طور كه آنجا اشاره مي شود، بايد سويه هاي مختلفي را مورد توجه و ارزيابي قرار داد، تا نگرش از نگرشي به سطح پيشنهاد روحاني ، به درك و دريافت مضمون آن فرارويد. جريان هاي انحرافي مانند ”راه توده“ كه براي پيشنهاد سازشكارترين لايه ي حاكميت سينه به تنور مي چسباند، همان طور كه ”سرمقاله“ كذايي با آب و تاب توصي مي كند، مي خواهد نگرش به اين پيشنهاد را در سطح آن محدود كند. تكرار گفته شده در آنجا ضروري نيست.
    يكي از اين سويه ها كه بايد هنگام بررسي پيشنهاد روحاني به آن توجه نمود، مساله كوشش براي تعميق شكاف ميان لايه هايي از حاكميت است. اين پيشنهاد روحاني نشاني از اين تعميق است! با آن چه بايد كرد؟ از آن بي سروصدا گذشت؟ و يا كوشيد اين شكاف را تعميق بخشيد؟ شما كه مخالف اين تعميق نيستيد؟ آن وقت مي توانيد مورد تاييد قرار دهيد كه اگر روحاني متن قانون را به مجلس ببرد – كه نخواهد برد -، گامي قانوني برداشته است. همه پرسي كه بندي از حقوق ملت را در قانون اساسي تشكيل مي دهد، يا بايد به تصويب مجلس برسد و يا ”رهبر“ آن را بخواهد. خواست برداشتن گام قانوني از روحاني داشتن، تنها امكان براي تعميق و گشاد نمودن شكاف ايجاد شده است!
    هنگام رفرم ارضي شاه نيز موضع حزب توده ايران تعميق رفرم و نه مخالفت با آن بود كه شاه البته به آن تن نداد.
    همان طور كه ملاحظه مي كنيد، اگر نگرش انتقادي را از سطح پديده به ارزيابي از مضمون آن منتقل كنيم، درك كيفيت پديده ممكن مي گردد. اين تنها راه پايبندي به انديشه ماركسيستي- توده اي و تئوري شناخت آن است!
    از اين كه در ابرازنظر اخير خود، لحني مودب اتخاذ كرده ايد، متشكرم. يك آموزگار مجرب بايد ”ناظر“ دقيق هم باشد. شما مي نويسيد: «اظهار نظر قبلي در ارتباط با نوشته ”توده اي ها خلع سلاح نمي شوند“ بود». شما آن را اما زير نوشتار پيشنهادي خطرناك ارسال كرده بوديد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *