خادگا پراساد اولی، رهبر بزرگترین حزب کمونیست نپال، روز یکشنبه پس از فروپاشی دولت ائتلافی قبلی، به عنوان نخست وزیر معرفی شد.
اولی، 72 ساله، رهبری یک دولت ائتلافی متشکل از حزب کمونیست نپال (لنینیست مارکسیست متحد) و حزب کنگره نپالی، دو حزب بزرگ نپال را بر عهده خواهد داشت. این چهارمین باری است که او به عنوان نخست وزیر کشور هیمالیا انتخاب می شود.
اولی در روستایی در شرق نپال به دنیا آمد و از دوران جوانی به صفوف حزب کمونیست پیوست و به دلیل مخالفت با حکومت استبدادی پادشاهان نپال در مجموع به ۱۴ سال زندان محکوم شد. خاندان سلطنتی تا سال 1990 احزاب سیاسی را ممنوع کردند. اعتراضات خیابانی، پادشاه وقت بیرندرا را مجبور به برگزاری انتخابات آزاد کرد که پس از آن نپال یک سلطنت مشروطه شد که به طور رسمی در سال 2008 لغو شد.
دو حزب ائتلافی جدید بیش از نیمی از اعضای پارلمان را در اختیار خود دارند که به آنها رای کافی برای تصویب رای اعتماد می دهد.
بزرگترین چالش اولی به عنوان نخست وزیر ایجاد توازن در روابط نپال با همسایگان غول پیکرش هند و چین خواهد بود، زیرا هر دو به دنبال اعمال نفوذ بر این کشور کوچک هستند. نپال محصور در خشکی از سه طرف توسط هند احاطه شده است و تمام نفت و بیشتر منابع خود را از هند وارد می کند. همچنین با چین مرز مشترک دارد.
اولی با بازکردن درها با چین و تقویت تجارت و پروژه های زیرساختی مشترک از جمله بزرگراه از میان کوه ها پرداخت. روابط اولی با چین دهلی نو را آزار داده است.
روابط بین نپال و هند در اولین دوره نخست وزیری اولی در سال 2015، زمانی که هند از قانون اساسی جدید تصویب شده توسط نپال ابراز نارضایتی کرد، به پایین ترین سطح خود رسید.
هند یک محاصره اقتصادی غیررسمی بر نپال اعمال کرد و مانع از عرضه نفت، دارو و سایر کالاها شد که کمبود شدیدی را در این کشور ایجاد کرد. اما روابط پس از بازدید اولی از دهلی نو در فوریه 2016 آرام شد.
دولت جدید وظیفه دارد اعتبار دیپلماتیک نپال و تعادل بین قدرت‌های شمال (چین) و جنوب (هند) را دوباره برقرار کند.