image_pdfimage_print

صحنه اصلي نبرد، تفهيم ضرورت هژموني طبقه كارگر

مقاله شماره: ۱۹ (۳۰/۰۴-۲۰۱۸) ( ۱۰ اردیبهشت ۱٣۹۷ )
براي حل ترقي خواهانه تضاد هاي سه گانه، كدام نكته پيش شرط است؟ آيا مي توان حل تضاد را به عهده ي “بورژوازي ملي و ميهن دوست” گذاشت؟ جرياني كه سمت “چپ” آن، نمايندگان اصيل اصلاح طلب هستند؟ تجربه ي عملي گذشته، به اين پرسش پاسخ منفي مي دهد. جريان هاي صادقِ “انقلابي” در ميان اصلاح طلبان كه خوشبختانه خود را جمع و جور مي كنند و مي خواهند با «بازگشت به بهشتي و مطهري» آب رفته را به جوي بازگرداند، و به درستي «آزادي را ميوه ي شيرين عدالت اجتماعي» (فرشاد مومني) اعلام مي كنند، بدون ترديد نزديك ترين متحدان ما براي تغييرات انقلابي در جامعه هستند و مانند توده اي ها خواستار احياي دستاوردهاي ملي- دمكراتيك انقلاب بهمن اند، اما هنوز بايد گام هاي اساسي را در سوي تغييرات ترقي خواهانه بردارند.