«بریکس» یک سازمان غیرغربی است، ولی سازمانی ضدامپریالیستی نیست. «بریکس» همواره گفته است که خواهان گفتو گو و دادوستد برابر میان کشورها است. روشن است که اگر کشورهای امپریالیستی باوری به یکسانی و برابری کشورهای گوناگون جهان ندارند، «بریکس» را ضدغربی میبینند. «بریکس» الگوی فراگیرتری برای روابط بینالمللی و گزینهای دیگر برای کشورهای دنیا به ویژه کشورهای در حال رشد و کشورهای «جنوب جهان» برای پرهیز از پذیرفتن الگوهای غربی که از سوی برخی کشورهای غربی پیشگزاری شده است، است.
فراگیر بودن «بریکس» آن را در میان کشورهای جنوب دلکش کردهاست. کشورهای خاورمیانه که در این گروه عضو هستند مانند ایران، عربستان سعودی و مصر نیز به دلیل فراگیری «بریکس» و نیاز خود برای دوری از یک سویهاندیشی و وابستگی اقتصادی به «بریکس» پیوستهاند. از میان آنها، عربستان، امارات و مصر به دنبال بهرهرداری اقتصادی از «بریکس» هستند و جمهوری اسلامی به دنبال کاهش پیامدهای تحریمها علیه خود است.
سالهاست که کشورهای در حال رشد و کشورهای «جنوب جهانی» برای پاسبانی از استقلال سیاسی خود از رفتارهای هژمونیک کشورهای غربی رنج بردهاند. این کشورها در «بریکس» افزون بر پیشرفت، با همکاریهای خود دنیا را به سوی چندقطبی شدن میبرند و این نشان میدهد که کشورهای «جنوب جهانی» میتوانند با بهرهجویی از این کارپایه، الگوی کهن را شکسته و گام به یک همکاری فراگیرتر و آزادتر گذارند که در پایان به یک دنیای چندقطبی برسند.
برخی کشورهای غربی که ناآرامی جهان را به گردن «بریکس» میاندازند، به سیاهنمایی علیه «بریکس» میپردازند و این پیام را به کشورهای «جنوب جهانی» میرسانند که باید میان کشورهای غربی و «بریکس» یکی را برگزینند. کشورهای غیرغربی حق گزینش راه خود را دارند و «بریکس» همان گزینه آرمانی برای کشورهای «جنوب جهانی» برای پرهیز از زورگویی غرب پایه گزاری شده است.