سیستم بهداشت و درمان کوبا نمونهای منحصربه فرد از دسترسی عادلانه، آموزش عمومی و پیشگیری اولیه است که با وجود تحریمهای شدید ایالات متحده، به موفقیتهای چشمگیری دست یافته است. این سیستم که بر پایه مراقبتهای جامع، رایگان و مبتنی بر جامعه استوار است، با تأکید بر پیشگیری و آموزش، به جای درمانهای واکنشی، به سلامت عمومی جامعه کمک میکند.
وزارت بهداشت عمومی سیاستهای کلی را تعیین میکند و مؤسسات تخصصی سلامت را هدایت میکند. در سطح استانی و محلی، بیمارستانها و پلی کلینیکها خدمات بهداشتی را به صورت یکپارچه ارائه میدهند. این سیستم علیرغم کمبودهای ناشی از تحریمها، با استفاده از روشهای جایگزین مانند طب گیاهی و طب سوزنی، به ارائه خدمات ادامه میدهد.
همچنین، نرخ مرگ ومیر نوزادان در کوبا کمتر از ایالات متحده است. با این حال، کمبود مواد غذایی ناشی از تحریمها، چالشهایی را در زمینه سوءتغذیه ایجاد کرده است.
آموزش پزشکی در کوبا به طور کامل توسط دولت تأمین میشود و دانشجویان بدون فشار مالی، بر مراقبت از بیماران تمرکز میکنند. این رویکرد در تضاد کامل با سیستم ایالات متحده است که در آن دانشجویان پزشکی با بدهی های سنگین مواجه هستند و اغلب به سمت تخصصهای پردرآمد گرایش پیدا میکنند. سیستم کوبا بر پیشگیری و مداخلات زودهنگام تأکید دارد، در حالی که سیستم آمریکایی بیشتر بر درمانهای واکنشی متمرکز است.
تحریمهای ایالات متحده دسترسی کوبا به داروها، تجهیزات پزشکی و تحقیقات علمی را محدود کرده است. با این حال، کوبا با سرمایه گذاری در بیوتکنولوژی و توسعه واکسن، به خودکفایی دست یافته است. اگر این تحریمها برداشته شود، کوبا میتواند نقش بزرگتری در نوآوریهای جهانی بهداشت ایفا کند.
سیستم بهداشت کوبا نمادی از مقاومت و نوآوری است که با وجود موانع خارجی، به اصول خود پایبند مانده است: بهداشت و درمان نه یک امتیاز، بلکه یک حق اساسی انسانی است.